‘Als je een jong publiek wil bereiken, vertrouw dan op hun inzichten’

Begin volgend jaar studeer je af. Weet je al in welke richting?

‘Bij onze opleiding hoef je geen keuze meer te maken tussen audiovisueel en tekst. Ik ben audiovisueel begonnen en de afgelopen jaren heb ik me meer gefocust op schrijven. Mijn afstudeerproductie wordt denk ik een geschreven productie, al zou het ook een podcast kunnen worden – nou ja, ik laat het ook een beetje bepalen door het onderwerp. Ik vind het leuk om allround te zijn, houd er niet van om de hele tijd hetzelfde te doen.’

En wat doe je voor De Stentor?

‘Freelance bureauredactie, door de handhaving van de wet DBA levert me dat nu trouwens beduidend minder werk op. Maar goed, dat zijn dus urendiensten, deels 112-berichten, soms ook wat grotere verhalen. Ik zit nu op het spoor dat het me erg leuk lijkt om reportages en interviews te maken.’

Met Ischa Meijer als inspirator…

‘Ja, ik houd van journalisten die een eigen stijl hebben en niet bang zijn om tegen de stroom in te gaan, of in elk geval niet door iedereen leuk gevonden hoeven te worden. Iets waar ik zelf overigens aanzienlijk minder goed in ben dan ik soms zou willen. Maar die onafhankelijkheid vind ik mooi. Dat een interview niet alleen een vraaggesprek is, maar een gesprek tussen twee mensen waarbij je als interviewer ook jezelf durft in te zetten. Voor mijn gevoel kun je dan veel meer de diepte ingaan.’

Sinds november maak je ook onderdeel uit van het beleidsteam Vakontwikkeling. Waarom wilde je dat?

‘Ik had al eerder aangegeven graag actief te worden voor de NVJ en vakontwikkeling is een domein dat me erg aanspreekt. Digitalisering en artificial intelligence vind ik heel interessant en relevant. Ik dacht: misschien kan ik als student en starter ook wat toevoegen.’

'Ik houd van journalisten die een eigen stijl hebben en niet bang zijn om tegen de stroom in te gaan'

Je zei in je motivatie dat ‘digitalisering de journalistiek blijvend heeft veranderd’ en dat ‘journalistiek en internet zich in de praktijk soms moeilijk laten verenigen’. Wat zie jij als de grootste uitdaging op dit vlak?

‘Hoe je een een publiek bereikt, mensen aanspreekt zónder dat je daarvoor concessies hoeft te doen aan je journalistieke waarden. Ik denk dat het heel belangrijk is om dat dilemma te erkennen en daar met elkaar over in gesprek te gaan.

Het is sowieso een uitdaging om mee te gaan met de online-ontwikkeling. Artificial intelligence is een super interessante tool die je werk veel makkelijker kan maken, maar er ontstaat ook het risico dat bepaald werk geautomatiseerd gaat worden. Binnen het beleidsteam hebben we het over zulke ontwikkelingen en ik denk graag mee.’  

Onlangs gaf je met je collega’s van Vers in de Pers jullie visie op de journalistiek tijdens de NVJ-bestuursdag. Wat hebben jullie het bestuur meegegeven?

‘Luister naar jongeren die sociale media begrijpen. Zij leven op die platforms en weten dus wat werkt en wat niet, en wat er op dít moment speelt, want het gaat heel snel. Media zijn nog heel erg zoekende hoe ze jongere doelgroepen bereiken. Maar als je een jong publiek wil bereiken – tieners, twintigers – gebruik dan de kennis van die doelgroep, vertrouw op hun inzichten, ook als ze nog niet zoveel ervaring hebben.

Pieter Busman is een goed voorbeeld. Hij is op TikTok zijn buurvrouw Roos gaan volgen, die het sociaal moeilijk heeft. Dat is een heel mooie human-interest-productie geworden van iemand die gewoon een verhaal tegenkomt. En je ziet dat het werkt bij de TikTok- en Instagram-doelgroep.’

Je werd al een paar maanden nadat je journalistiek ging studeren lid. Waarom? En wat heeft de NVJ concreet voor jou betekend?

‘September 2018 kwam Jim Verhoef, toen onder meer belangenbehartiger Vers in de Pers bij de NVJ, de collegezaal binnenlopen. Hij vertelde dat je gratis lid kon worden en nodigde ons uit voor het Festival van de Journalistiek. Ik dacht: leuk, want ik wilde graag mensen uit het vak ontmoeten. Die netwerkmogelijkheid spreekt me erg aan.

En daarna ben ik meer en meer de waarde gaan inzien van een beroepsvereniging en vakbeweging: met elkaar kun je een vuist maken, zoals vorig jaar tijdens de cao-onderhandelingen. Ik denk dat de NVJ een essentiële rol heeft gespeeld om mensen op de been te krijgen. Journalistiek heeft een prijs geldt natuurlijk ook voor werkgevers: zij moeten journalisten fatsoenlijk betalen.’

Horen, zien, lezen

Televisie: ‘Ik kijk nauwelijks lineair en de meeste nieuws- en praatprogramma’s sla ik over. Op het moment veel Winter Vol Liefde. De miniseries van de NPO weten mij vaak te verrassen. Politieke documentaires zijn een guilty pleasure. De erfenis van Pim: 87 dagen ruzie heb ik zeker vijf keer gezien.’

Podcast: ‘Te veel om op te noemen. Het begon zo’n negen jaar geleden met het hoorspel De Spin: fictie, gebaseerd op de IRT-affaire. Door de jaren heen heb ik veel vaste favorieten gehad en ik kan helemaal opgaan in verhalende podcasts. In de auto luister ik met mijn vriendin graag naar Aaf en Lies lossen het wel weer op.’

Dagblad: ‘Ik lees met name digitaal, De Stentor en NRC. Daarnaast veel losse artikelen van verscheidene landelijke en regionale kranten en online platformen.’

Tijdschrift: ‘HP/De Tijd, de Groene Amsterdammer, weekendbijlagen, Villamedia, Puzzel & Win en Donald Duck.’

Journalist: ‘De journalisten die mij inspireren zijn allemaal erg eigenzinnig van aard en zijn niet bang om tegen de stroom in te zwemmen. Ook als dat betekent dat zij zichzelf soms buitenspel zetten.’

Muziek: ‘Mijn favoriete albums zijn The Stranger van Billy Joel en Rumours van Fleetwood Mac. David Bowie en Elton John zijn mijn muzikale helden. Ik ga met mijn vriendin veel naar concerten, met als hoogtepunt The Eras Tour van Taylor Swift. Via sociale media ontdekte ik A TV Show Called Earth van singer-songwriter Philip Labes.’