‘Ik wil de wijken in en de verhalen optekenen van de stilzwijgende meerderheid’

Gefeliciteerd met je nieuwe baan. Vanwaar de overstap van RTV Utrecht naar Radio EenVandaag?

‘De praktische reden was dat mijn contract bij RTV Utrecht afliep. Los daarvan was ik ook op zoek naar iets waar ik wat meer mijn creativiteit in kwijt kon. Bij RTV Utrecht ben ik echt journalistiek opgegroeid, heb er als online redacteur veel geleerd en mooie stappen mogen zetten. Maar ik merkte ook dat ik van wat meer achtergronden houd en ik ben altijd wel een radiomeisje geweest, dus toen ik de vacature bij EenVandaag zag was het eigenlijk te mooi om waar te zijn.’

Wat ga je er doen?

‘Als radioredacteur produceer ik met mijn collega’s de uitzending. EenVandaag heeft een fijne opbouw, met een mooie balans tussen nieuws- en achtergrondverhalen en genoeg ruimte voor een eigen invulling. Zo schuif je als redacteur soms aan om over een onderwerp te vertellen, als sidekick van de presentator zeg maar, heel gaaf. Ik sta echt te springen om weer aan de slag te gaan en mooie verhalen te maken.’

Wat voor verhalen wil je maken?

‘Alles wat er met de politiek speelt, vind ik fascinerend. Hoe staat het er voor na de verkiezingen? Wat worden de plannen? En vooral: wat voor effect hebben die plannen op mensen in de samenleving? Er is een grote groep Nederlanders die niet aan het woord komt, waardoor het lijkt alsof hun geluid niet bestaat. Ik heb het niet over de hardste schreeuwers aan beide kanten, want die hoor je wel. Ik bedoel de stilzwijgende meerderheid – ik wil de wijken in en hun verhalen optekenen.’

Je bent binnen de NVJ ook actief voor het beleidsteam Persvrijheid.

‘Ja, ik was al actief voor Vers in de Pers omdat ik het belangrijk vind dat de stem van starters in de journalistiek wordt gehoord en vertegenwoordigd, en na een tijdje ben ik gevraagd voor het beleidsteam. Persvrijheid is niet iets wat we voor lief moeten nemen. Er zijn veel landen waar journalisten het zwaar te verduren krijgen. Ook in Nederland, zoals laatst met de rellen in Den Haag waar journalisten zijn belaagd. Als beroepsgroep moeten we dat nog veel meer agenderen. Voorkomen kunnen we het helaas niet, maar we kunnen er wel met elkaar voor zorgen dat journalisten de juiste tools hebben om hulp te krijgen.’

Aan wat voor tools moet ik dan denken?

‘Op de meeste redacties ligt er geen stappenplan klaar wat je moet doen als journalisten met agressie te maken krijgen. Dan sta je elke keer voor een verrassing en moet je opnieuw bedenken wat te doen. Dat wil je voorkomen, bij een heftig incident moet meteen helder zijn welke stappen je moet zetten om een journalist te ondersteunen. Werkgevers moeten aankloppen bij PersVeilig, incidenten melden, want dat gebeurt nog te weinig.

Overigens krijgen veruit de meeste journalisten niet te maken met een fysieke aanval maar met online intimidatie. Dat heeft ook veel impact op hoe journalisten functioneren en daar zou wat mij betreft een apart stappenplan voor moeten worden ontwikkeld. Op de opleiding zou al moeten worden geleerd hoe je omgaat met online intimidatie.'

‘Mijn adres stond gewoon in het KvK-bestand, dus toen dacht ik wel: straks staat er iemand voor de deur'

Het was ook het onderwerp van je afstudeerscriptie. Hoe definieer jij online intimidatie?

‘Berichten met een haatdragende, agressieve toon die een bedreiging bevatten. Wat voor de een bedreigend kan zijn, hoeft dat voor een ander niet te zijn. Schelden is niet per se een bedreiging, maar heftige scheldpartijen kunnen ook een chilling effect hebben.’

Heb je er zelf mee te maken gehad?

‘Ja, dat was ook een reden dat mijn afstudeeronderzoek erover ging. Ik had als freelancer een artikel geschreven over een intersekse meisje, iemand met vrouwelijke en mannelijke geslachtskenmerken. Ik vind het belangrijk om open te staan voor kritiek, maar ik schrok me te pletter van de reacties: bedreigingen richting het meisje dat ik had geïnterviewd, hele scheldtirades die ik over me heen kreeg, mijn naam en woonplaats die op een rechts platform werden gedeeld. Mijn adres stond gewoon in het KvK-bestand, dus toen dacht ik wel: straks staat er iemand voor de deur.’

Wat deed dat met je?

‘Nou, het boezemde me wel een bepaalde angst in: moet ik mijn adres niet afschermen? En je denkt ook drie keer na voor je over bepaalde onderwerpen schrijft. Dat vond ik heel gek om bij mezelf te merken. Ik dacht: dat wil ik helemaal niet! Je wilt jezelf niet bij voorbaat censureren, want daar komt het toch op neer. Ik ben uiteindelijk ook blijven schrijven over zulke onderwerpen, maar het heeft me wel een tijdje beziggehouden.’

Heb je advies voor collega’s die ermee te maken krijgen?

‘Allereerst: verzamel bewijsmateriaal, maak screenshots, kopieën, sla ze op in een map. En als het heel heftig is, deel je inloggegevens dan met iemand die je vertrouwt zodat diegene het kan bijhouden. Twee: meld het bij PersVeilig. En drie: zelfzorg. Het is goed als je veerkrachtig bent, maar het is niet niks waar je mee te maken krijgt, dus neem tijd om op te laden en zorg goed voor jezelf.’

Wat heeft de NVJ, tot slot, voor jou betekend?

‘De NVJ kwam tijdens mijn studie op mijn pad. Samenwerken om dingen beter te maken, dat heb ik echt van huis uit meegekregen, dus daar was ik erg enthousiast over. Ik ging meteen naar evenementen, bouwde zo een netwerk op en dat netwerk heb ik sindsdien gebruikt om advies te vragen. Ik heb best vaak met Lisa (Koetsenruijter, NVJ-secretaris Vers in de Pers – RR) gebeld en geappt over salarisonderhandelingen. En als mensen je kennen, sturen ze je ook opeens mailtjes: heb je interesse in deze klus? Dus los van cao-onderhandelingen, hogere stagevergoedingen en inspirerende evenementen is de NVJ voor mij ook een netwerk waarmee leuke klussen dichterbij kwamen.’

Horen, zien, lezen

Televisie: ‘NOS Journaal, EenVandaag, Eva. En ik kijk graag documentaireseries, bijvoorbeeld de PowNed-serie Rutger en de Uitkeringstrekkers, die op een integere manier een inkijk geeft in het leven van mensen met een uitkering. Ook de serie Moslims van Sahar Meradji vond ik indrukwekkend en zorgvuldig gemaakt. Zulke human interest-verhalen dragen bij aan het creëren van meer begrip voor groepen die vaak met vooroordelen te maken hebben.’

Podcast: ‘NRC heeft sterke podcasts: NRC Vandaag, Haagse Zaken, Het Uur. Today in Focus van The Guardian vind ik ook fijn voor nieuwsduiding. Ik luister graag naar verhalende podcastdocumentaires die complexe thema’s dichtbij brengen, zoals Zij is van mij van Saskia Belleman over femicide en De 11 stemmen van Srebrenica van Alma Mustafić en Marjolein Koster, waarin de verhalen van Bosnische Nederlanders over de genocide centraal staan.’

Dagblad: ‘NRC, de Volkskrant, Trouw, Algemeen Dagblad.’

Tijdschrift: ‘OneWorld, Volkskrant Magazine, De Groene Amsterdammer. En VillaMedia natuurlijk voor vakinhoudelijke verhalen.’

Journalist: ‘Correspondenten Samira Jadir en Nasrah Habiballah maken scherpzinnige reportages, altijd met oog voor de mens achter het nieuws. Ook Natasja Gibbs doet dit zorgvuldig in haar interviews bij De Nieuws BV. Maya-Nora Saaid maakt voor nieuwskanaal van Middle East Eye ijzersterke explainervideo’s over onder meer de genocide in Gaza. Juist nu, in een wereld vol misinformatie en complexe nieuwsgebeurtenissen, is het essentieel dat feiten in de juiste context worden geplaatst.’

Muziek: ‘Een mix van jazz, soul en deephouse, liefst met met Noord-Afrikaanse invloeden zoals Oum en Mr. ID.’