Robbert Minkhorst

Wat is je motivatie voor het penningmeesterschap?

‘Dat heeft twee redenen. Ik ben op dit moment lid van het NVJ-bestuur. Ik kan alleen niet herkozen worden in mijn “geoormerkte” ledengroep Werknemers Uitgeverij. Sinds de zomer van 2023 ben ik namelijk geen werknemer meer, maar zelfstandig journalist, freelancer, eenpitter. Ik voel erg sterk dat mijn werk bij de bond niet af is. Ik wil meer kunnen doen nog, meer kunnen betekenen ook. Enig opportunisme zit er dus wel in mijn kandidatuur.

Maar ik merk vooral dat ik wat dieper de machinekamer in wil. Ik wil directer betrokken zijn bij de keuzes die de NVJ maakt, bij de beslissingen die het bestuur en de vereniging nemen en de impact daarvan – ook op de financiën.

Tegelijk heb ik ontdekt dat ik er lol in heb om in financiële stukken te pluizen. Niet dat er nou een geweldige accountant aan mij verloren is gegaan, alleen herken ik mezelf uit de jaren dat ik als politiek verslaggever in begrotingen en jaarrekeningen zat te graven.

De NVJ verdient een solide en bekwaam financieel beleid en gelukkig hebben we ook een prima financiële afdeling. Ik ben het huidige bestuur bijzonder dankbaar dat het mij heeft willen voordragen voor deze functie.’

Waarin wil je de NVJ sterker maken en welke ambities heb je?

‘Ik kreeg een paar jaar terug het speldje voor 25 jaar lidmaatschap thuisgestuurd; een moment waarop ik me realiseerde dat ik dus al zo lang bij de NVJ ben. Nou is dat helemaal niet een enorme verdienste of zo, maar het ging me om het besef dat daarbij kwam: dat je een lidmaatschap van een vakbond en je verbondenheid met het werk van die vakbond kennelijk zo normaal bent gaan vinden. Je stapt op een fiets en rijdt weg – dat idee.

Helaas lijken sommige journalistieke verworvenheden allang geen vanzelfsprekendheid meer. Het is pijnlijk dat een campagne als Persveilig noodzakelijk blijkt. En het gemak waarmee desinformatie verspreid kan worden slaat terug op ons, bedoeld en onbedoeld. Dat ondermijnt onze betrouwbaarheid en toont gelijk de noodzaak van ons bestaan aan. Journalistiek filtert ruis uit de samenleving. Journalistiek onthult, verbindt, informeert, pleziert en duidt. Goede journalistiek is in dit (digitale) informatietijdperk (strijdperk?) onmisbaar.

Voldoende middelen – materieel en immaterieel – om ons werk fatsoenlijk te kunnen doen zijn onontbeerlijk. Bedreigingen voor de journalistiek komen niet alleen van buiten. Bezuinigingen, verslechterende arbeidsvoorwaarden, de positie van freelancers, het uithollen van journalistieke standaarden en formules schaden ons mooie beroep. De journalistiek heeft waarden en eigenschappen die we moeten koesteren en verdedigen. Daar wil ik mij sterk voor maken.

Om de journalistiek en journalisten te beschermen hebben we een sterke, dynamische en daadkrachtige vakorganisatie nodig – de NVJ dus. En de NVJ moet meer zijn dan een gesprekspartner voor arbeidsvoorwaarden, tarieven en cao’s. Het belang van ons bestaan moet bewierookt en bevochten worden. Zo’n ambassadeursrol neem ik graag op me.’

Welke (bestuurs)ervaring neem je mee die een waardevolle bijdrage kan zijn voor de NVJ?

‘Ik ben sinds 2017 actief binnen de NVJ. Eerst als sectiebestuurslid Dagblad en vervolgens heb ik meegewerkt aan verschillende campagnes, waaronder Journalistiek heeft een prijs. Ik heb geholpen onze nieuwe verenigingsstructuur vorm te geven, die onze organisatie platter en minder verkokerd maakte. Sinds 2021 zit ik in het nieuwe bestuur.

Hét moment om me te willen inzetten voor de NVJ kwam op Oudejaarsdag 2016, toen mijn werkgever (destijds TMG, nu Mediahuis) een enorme bezuinigingsoperatie afkondigde die direct het voortbestaan van een aantal regionale dagbladtitels (Leidsch Dagblad en Haarlems Dagblad onder andere) ondermijnde. Vanuit de redactie en in samenwerking met de NVJ hebben we het actiecomité Dit is mijn krant opgericht. Ontzettend veel lezers kwamen toen op voor het belang van hun krant in hun dorp, stad of gemeente. Burgemeesters sprongen voor ons in de bres. Die dreigende ondergang van een aantal regionale titels hebben we gelukkig kunnen afwenden.

Als verslaggever heb ik begrotingen en jaarstukken leren lezen, daarbij geholpen door enkele interne trainingen. Als NVJ-bestuurder blijk ik bovengemiddeld geïnteresseerd in financieel beleid en heb ik me daar als zodanig ook steeds in verdiept.’