Nicolaï Brannan: ‘De NVJ gaf houvast in een onzekere periode’

Nicolaï Brannan (33)
Presentator en politiek verslaggever bij AT5
Lid sinds 2021

Nicolaï Brannan werkt bij AT5 als politiek verslaggever. Hij werd vier jaar geleden lid van de NVJ toen er intern een conflict ontstond rondom het vertrek van de adjunct-hoofdredacteur. De NVJ bood waardevolle steun. ‘In die periode realiseerde ik me hoe belangrijk een vakbond kan zijn.’

‘Ik werk inmiddels tien jaar bij AT5. Eerst als internetredacteur, later als verslaggever en presentator en sinds drie jaar ben ik politiek verslaggever. Daarnaast geef ik anderhalve dag per week journalistiek en mediavakken op het mbo. Een fantastische opleiding met leuke studenten.’

AT5
‘AT5 is een plek waar je veel vrijheid hebt. Als je iets bedenkt, kun je het ook uitvoeren. Drie jaar geleden heb ik het idee voor een samenwerking met het mbo gepitcht, en drie maanden later ging de pilot van start. Die snelheid en creativiteit maken het werk ontzettend leuk. Daarom zit ik hier waarschijnlijk ook al tien jaar.’

‘Journalistiek en lesgeven gaan heel goed samen. Ik vind het waardevol om datgene wat ik heb geleerd en wat ik nog steeds leer door te geven aan een nieuwe generatie. Voor mijn hbo-studie heb ik zelf ook mbo gevolgd en toen had ik behoefte aan praktijkonderwijs dat er niet was. Dus wilde ik iets veranderen. Studenten van de opleiding Media en Redactie aan het ROC Amsterdam beginnen vanaf dag één bij AT5 of Salto. Hoe fantastisch is het dat je dat als student kunt zeggen. Mijn beide werkgevers zijn daar ook enthousiast over. Bij AT5 konden we makkelijk hbo’ers en wo’ers vinden maar we misten mbo’ers, en AT5 is voor de opleiding weer heel belangrijk.’

Lid van de NVJ
‘Bij AT5 speelde een conflict rond het onverwachte vertrek van de adjunct-hoofdredacteur. We zijn toen heel goed bijgestaan door de NVJ. De redactie voelde zich stuurloos. Ik behoorde tot een nieuwe lichting: onzeker, geen grote mond. We wisten nog niet precies wat onze positie was tegenover de directie. Wat onze rechten en plichten waren. De NVJ had de inhoudelijke kennis over onze positie en over onze rechten en plichten. Samen hebben we toen een nieuw redactiestatuut opgesteld, dat we met hulp van de NVJ hebben getoetst. Beschermt het statuut ons genoeg? Verdedigt het de redactionele onafhankelijkheid tegenover commerciële belangen? Dat was heel waardevol. In die periode realiseerde ik me hoe belangrijk een vakbond kan zijn. De NVJ bestaat dankzij de leden – zo werkt het nu eenmaal. Toen ben ik lid geworden.’

Sindsdien weten de NVJ en wij elkaar makkelijk te vinden en houden we elkaar op de hoogte. Het lidmaatschap zie ik ook als een vorm van solidariteit. Er zijn collega’s voor wie inflatiecorrectie echt noodzakelijk is. Ik gun niemand financiële stress – dat is zo allesbepalend in het leven. Dan is het erg fijn dat er een vakbond is die dat voor je regelt. Ik raad het lidmaatschap zeker aan. Of het nu om een conflict gaat, een goede cao of trainingen binnen het bedrijf.’

Toekomst NPO
‘Bij AT5 hangt er altijd een zekere onzekerheid. Elke vijf jaar een concessie, elke vier jaar nieuwe coalitieonderhandelingen - de positie van de omroep staat daardoor regelmatig onder druk. Toch heb ik vertrouwen. We zijn een lokale omroep in een gemeente die het belang van sterke lokale journalistiek inziet. Niemand heeft er baat bij als AT5 of een andere lokale omroep moet krimpen. Volgens mij voelt iedereen aan hoe belangrijk lokale omroepen zijn voor de samenleving. En ik heb ook het vertrouwen dat onze directeur dit verhaal kan overbrengen.

Met mijn collega’s in Hilversum heb ik te doen met de komende bezuinigingen voor de deur. Dat er wordt gekeken naar hervormingen is prima, maar de manier waarop er over de publieke omroep wordt gesproken – en het gemak waarmee er kritiek wordt geuit – vind ik echt zorgelijk. Het zet hiermee de bijl aan de wortels van de democratie.’

Rol van de NVJ
‘Ik denk dat de NVJ zakelijk en feitelijk moet blijven. Met elkaar het werk neerleggen vind ik een geëigend middel in een democratische samenleving, maar je moet ook de rust bewaren. Een samenleving beweegt zich van links naar rechts en misschien schiet die nu iets harder door dan we gewend zijn. Maar uiteindelijk beweegt het zich ook weer een andere kant op. Doen alsof de rechtsstaat straks ophoudt te bestaan, gaat mij te ver. Ik probeer het optimisme erin te houden.’