Met grote verslagenheid hebben we kennisgenomen van het overlijden van onze dierbare oud-vicevoorzitter Max van Weezel op donderdag 11 april. Max werd 67 jaar. Onze gedachten zijn bij zijn lieve vrouw en dochter, Anet en Natascha, die gedurende de zware ziekteperiode zijn steun en toeverlaat zijn geweest.
Max van Weezel, een voorbeeld voor ons allen
donderdag 11 april 2019
Max heeft in zijn rol als bestuurslid en vice-voorzitter een belangrijke rol gespeeld bij de verbetering van de positie van de freelancers in de journalistieke sector. Ook was hij een van de bedenkers van het NVJ-platform Gemengd Bedrijf, een ontmoetingsplek voor communicatieprofessionals, die journalistiek en communicatie combineren. Daarnaast was hij een icoon voor de journalistieke beroepsgroep en daarmee voor de NVJ.
Max werkte sinds 1976 voor Vrij Nederland, presenteerde de radioprogramma’s Met het oog op morgen (NOS) en Argos (VPRO). In juni 2014 trad Max toe tot het hoofdbestuur van de NVJ. Twee jaar later volgde hij Louis van de Geijn op als vice-voorzitter van de NVJ. In 2017 trad hij af vanwege gezondheidsproblemen.
Max en de NVJ gaan lang terug. Al ruim voordat Max voorzitter werd van Nieuwspoort en bestuurslid werd bij de NVJ, was Max altijd bereid om voor de NVJ als gespreksleider op te treden of de weg te bereiden naar een overleg met een bewindspersoon in Den Haag.
Max paste zo goed bij de NVJ omdat hij een voorbeeld was voor ons allen. Een NVJ die journalisten van het kaliber van Max verenigt, daar wil je bij horen. In alles journalist, met alle kwaliteiten en eigenaardigheden die daarbij horen. Met een gouden pennetje, een rijk gevuld adresboekje, een warme radiostem, subtiele humor verpakt in een zakelijke vraagstelling en een neus voor nieuws en relevantie. Maar dus ook met een sterk ontwikkelde aanleg voor chaos, een volstrekt onrepresentatief voorkomen, de kwaliteit om met zes dingen tegelijk bezig te zijn en toch die ene relevante vraag te stellen in de vergadering.
We hielden zo van Max omdat hij ondanks alle voornoemde kwaliteiten en onmogelijkheden zo prettig eenvoudig en benaderbaar was gebleven. Max hielp je uit de brand, ook al zat zijn agenda bomvol, Max zei nooit nee. Max was verre van zakelijk en vooral heel erg gezellig en warm. Max was de fantastische professional, die na een lange bestuursdag achter de piano kroop om liederen van Leonard Cohen te gaan spelen. Met het gehele bestuur uit volle borst zingend aan zijn zijde.
De datum voor een bijeenkomst in Nieuwspoort om Max te herdenken wordt zo snel mogelijk bekendgemaakt.