Publieke figuren moeten zich meer laten welgevallen dan de gemiddelde burger. Daarbij gaat het om personen die politieke of maatschappelijke verantwoordelijkheid dragen, bekende Nederlanders en anderen die zich in het publieke debat mengen. Het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) heeft meerdere malen uitgesproken dat het in een democratische samenleving essentiële recht van het publiek om geïnformeerd te worden, zich onder omstandigheden kan uitstrekken tot aspecten van het privéleven van publieke figuren. Maar artikelen die zich uitsluitend richten op iemands privéleven, hoe bekend die persoon ook is, dragen niet bij aan het publieke debat. De privacy van de betrokkene zal dan snel zwaarder wegen dan de persvrijheid.
Prinses Caroline van Monaco heeft meerdere keren geprocedeerd tegen publicaties in de roddelpers, wat de Von Hannover-arresten heeft opgeleverd (dat is haar officiële naam). Daaruit blijkt dat één van de meewegende factoren is of het onderwerp van de publicatie in de publieke belangstelling staat. Entertainmentonderwerpen vallen dus gewoon onder de bescherming van de vrije meningsuiting.
Ook als je zelf de publiciteit hebt opgezocht of als je zelf je reputatieverlies hebt veroorzaakt, heb je minder recht op bescherming van de privacy. Dit was het geval bij een Duitse acteur die een politiecommissaris in de tv-serie Tatort speelde en gearresteerd werd wegens bezit en gebruik van cocaïne. Omdat de acteur zelf geregeld details over zijn privéleven prijsgaf, werd de berichtgeving hierover toegestaan.