Als je bronnen verzint, dan is het duidelijk dat je regels overtreedt. In andere zaken is de grens minder duidelijk. Mag je als journalist bijvoorbeeld iemand onder valse voorwendselen naar een locatie lokken om hem daar te ‘overvallen’ met een draaiende camera (zie kader)?
Uitgangspunt is dat journalisten zich als zodanig bekendmaken aan potentiële gesprekspartners en duidelijk zijn over hun journalistieke bedoelingen. Kortom, journalisten werken met open vizier. Overvaljournalistiek wordt niet gezien als een serieuze manier tot het bieden van wederhoor en is eigenlijk alleen toegestaan wanneer dit noodzakelijk is om een misstand aan de orde te stellen.
Foute boel?
Een directeur van een incassobureau werd benaderd door een freelance journaliste voor een interview. Op de afgesproken locatie (een hotel) werd hij echter opgewacht door een camerateam van het programma Foute Boel (SBS6). Doel: het confronteren van de directeur met klachten over zijn werkwijze. Namens een van zijn opdrachtgevers (een huisbaas) zou hij huurders op intimiderende wijze benaderen. Na een klacht kwam de Raad voor de Journalistiek tot de conclusie dat er journalistiek onzorgvuldig was gehandeld door misbruik te maken van de afspraak tussen de journaliste en de directeur. Niet gebleken was dat de overvaljournalistiek echt noodzakelijk was om de kwestie aan de orde te stellen.