Zwanger: een beetje moeilijk

Een beetje encryptie bestaat niet. Minister Grapperhaus mag dat nog zo graag willen, maar het is alles of niets. Eigenlijk net als met zwangerschap. Beetje zwanger bestaat ook niet. En net zoals die encryptie lastig is voor Grapperhaus, zo is zwangerschap dat voor menig werkgever. Werkneemsters die tijdens hun dienstverband  zwanger worden mogen niet wegens die zwangerschap worden ontslagen. Natuurlijk niet. Maar wat nou als je als werkneemster zeker meent te weten dat je contract niet wordt verlengd wegens de zwangerschap, of dat je als sollicitante denkt te worden afgewezen omdat je in alle eerlijkheid hebt gemeld zwanger te zijn?

Dan ligt het toch net weer een tikkeltje ingewikkelder. Het lijkt er overigens op dat zaken over zwangerschapsdiscriminatie vaker dan voorheen aan de rechter worden voorgelegd.  En dat is niet zo gek want uit recent onderzoek van het College voor de Rechten van de Mens blijkt dat 44% van de bevraagde vrouwen met een aflopend contract stelt dat dat contract vermoedelijk niet verlengd is wegens zwangerschap.

Van de zwangere sollicitanten is 11% wel eens expliciet wegens de zwangerschap afgewezen. Over beide situaties is recent het oordeel van de rechter gevraagd. En dan blijkt maar weer hoe moeilijk het is zo’n zaak te winnen. Want hoewel de werkneemster het idee had dat de werkgever alleen maar positief was over haar functioneren, werd haar contract niet verlengd na melding van een tweelingzwangerschap. De werkgever stelt dat er wel degelijk verbeterpunten waren, en dat wel degelijk aan haar functioneren werd getwijfeld. De rechter concludeert dat het aan de werkneemster is om feiten en omstandigheden aan te voeren op grond waarvan een vermoeden bestaat van ongelijke behandeling en dat de werkneemster daarin niet is geslaagd.

Voor een afgewezen sollicitante liep de zaak beter af: weliswaar kreeg ze de baan niet, maar was de rechter er wel van overtuigd dat haar zwangerschap reden voor de afwijzing was. De sollicitante had het telefoongesprek, waarin haar de afwijzing werd meegedeeld opgenomen. De werkgever had daarin gezegd dat ze het vanwege de zwangerschap van de sollicitante “niet handig vond haar aan te nemen”.  Dat is onrechtmatig, aldus de rechter en verplicht tot schadevergoeding. De rechter kent een vergoeding toe ter hoogte van een jaarsalaris. In dit geval groef de werkgever met eerlijkheid zijn eigen graf. Maar doorgaans is het echt minder makkelijk.  En al is het niet meer zo erg, als zo’n 100 jaar geleden waarin de toekomstige werkgever van mijn oma zei: “als je niet bevalt moet je weg, en als je bevalt ook”, ongecompliceerd is het voor zwangere werkneemsters nog steeds niet.