Yvonne Berkeljon – Witte rook?

Vorige maand was er naast de grote DWDD-rel ook nog een klein relletje over een schilderij van oude, sigaren rokende witte mannen dat op de Leidse Universiteit hing. Weggehaald en weer teruggehangen. Max Pam (altijd goed voor een anti-woke geluid) sprak schande van de cancelling van het schilderij en meldde tussen neus en lippen door dat de oude witte sigaren rokende man ook in de journalistiek geen uitzondering was.

Dat zal best. Maar belangrijker is, hoe het er nú voor staat. En dan blijkt dat er op veel fronten strijd te strijden is die belangrijker is dan een gedateerd prentje in een of andere vergaderruimte. Denk aan het gebrek aan vrouwen in de top van organisaties, (seksuele) intimidatie, maar ook aan de grote salarisverschillen tussen mannen en vrouwen. En ook dat speelt in de journalistiek.

Laatst nog bereikte ons de vraag of er niet wat te doen was aan een salarisverschil van zo’n 30 procent bruto op fulltime-basis tussen een vrouwelijke medewerker en haar mannelijke collega’s. De werkgever heeft altijd wel een ‘ja, maar’. In dit geval waren de mannelijke collega’s op een ander moment ingestroomd toen toevallig de tarieven hoger waren. Tja…

Winst was er onlangs voor een bedrijfsjuriste bij Wehkamp die een (in haar ogen) ongerechtvaardigd salarisverschil aankaartte. Zij verloor bij de kantonrechter. Die vond het salarisverschil objectief gerechtvaardigd, gezien de ervaring van de man. De vrouw ging in hoger beroep en vroeg tegelijkertijd ook een oordeel aan bij het College voor de Rechten van de Mens.

Het College kwam tot de slotsom dat het verschil in werkervaring in dit geval geen objectieve rechtvaardiging voor het salarisverschil oplevert. De vrouw was advocaat geweest en de man bedrijfsjurist. Wehkamp voelde de bui voor de uitkomst van het hoger beroep al hangen en voordat het Hof tot een oordeel kon komen werd er tussen de partijen geschikt. De vrouw krijgt het salarisverschil dubbel en dwars terug. Vermeerderd met rente en een ruime ontslagvergoeding ontvangt de vrouw een vergoeding van 113.000 euro. Me dunkt de moeite.

De grondslag voor een vordering van een salarisverschil is de antidiscriminatiewetgeving. Het is domweg verboden ongelijk te belonen op grond van geslacht. Nu uit CBS-onderzoek blijkt dat vrouwen nog altijd 13 procent minder verdienen dan mannen is er werk aan de winkel. Om te beginnen de behandeling van het wetsvoorstel Gelijke beloning van vrouwen en mannen. Met die wet wordt beloning binnen ondernemingen transparanter, waardoor het recht op gelijke beloning eenvoudiger gecontroleerd en geëffectueerd kan worden. Ook in de journalistiek.

Tot slot: ik neem als columnist afscheid. En ook als advocaat en hoofd juridische zaken van de NVJ trouwens. Ik ga van mijn genderneutrale AOW genieten.

Yvonne Berkeljon