Waar staan we nu?

Bij het ANP-HH zijn we weer in gesprek met betrekking tot de nieuwe werkvorm. De vaste kern ANP-fotografen en de HH-fotografen hebben te lijden onder onderlinge concurrentie, waarin ze tegen elkaar uitgespeeld worden. Onze zorgen zijn er dus nog steeds.

Aan de ene kant worden er nog opdrachten onder de oude voorwaarden, met afkoop, verstrekt. Daarnaast wordt er ook met voorschotten gewerkt die fors lager liggen dan de afkoopsom. Soms met een garantiebedrag van 60 euro, soms 100 en soms 150. Dit is een kwalijke zaak. Het ANP heeft nog een derde variant. Fotografen worden op no-cure-no-pay basis naar onderwerpen gestuurd. Als een foto door een klant wordt afgenomen dan krijgt de fotograaf betaald en anders niet.

Sportfotografie

De sportfotografie - een segment waarin veel hobby-fotografen zich manifesteren - versplintert. Soccrates Images, nu ondergebracht bij BSR Agency, heeft nu een contract met De Persgroep. Pro Shots Photo Agency kijkt voorzichtig verder dan sport alleen. Soccrates / BSR, Pro Shots en het ANP-HH zullen elkaar op de markt met slechts enkele grote uitgevers / gebruikers beconcurreren. Of dit goed voor de professionele fotojournalistiek is, valt te bezien.

Persgroep en TMG

Daags na de landelijke actiedag stonden we bij de Persgroep met een koffiekraam voor de deur. Ook daar zijn we weer met elkaar in gesprek. De directie heeft nu de problematiek vanuit het perspectief van de fotojournalisten aangehoord, waarna het gesprek weer is geopend.

Bij TMG hebben ze ons verhaal aangehoord. Beeldredacteuren toonden alle begrip. Verdere gesprekken met de directie worden ingepland.

Bij de uitreiking van de Zilveren Camera zat een groot deel van de aanwezigen met een speldje in de zaal. Marcel Molle heeft uit de archieven een prachtig epistel van onze oud voorzitter Sem Presser gebracht. Het jubileumboek is deze week bij een ieder op de deurmat geploft. Dat foto’s gewoon betaald moeten worden is zelfs bij partijen in de fotobranche geen vanzelfsprekendheid.

Reacties na de actiedag

Een paar reacties op de landelijke actiedag van de fotojournalisten van de afgelopen tijd:

Een mooie reactie komt van het Fotomuseum! Ze betalen naar de norm voor de foto’s die gebruikt worden bij de expositie.
Dan hebben we de column van de hoofdredactrice (/uitgeefster) Roos Schouw van Focus. In haar voorwoord haalt ze onze actie aan. Roos Schouw vindt dat fotojournalisten en fotografen goed betaald moeten worden. Direct daarna schrijft ze trots dat haar eigen blad Focus zich ruim een eeuw staande houdt omdat ze fotografen niet, of slechts een enkele keer, een bedrag betaalt.
Zullen fotograaf Erik Hijweege, visagiste Marjolein Stehmann en beeldbewerker Wieger Poutsma, die worden genoemd onder de portretfoto van Roos Schouw in haar column, een normale vergoeding hebben gehad? Het antwoord laat zich raden. Ze sluit haar column af met de woorden ‘Voor ons werkt het op deze manier en zo kunnen we al ruim 105 jaar een mooi tijdschrift maken’. De naamsvermelding van Roos Schouw bij de column geeft haar waarschijnlijk voldoende etalage om elders op een serieuze wijze professioneel aan de slag te gaan.
De Fotoacademie plaatst een warrige column geschreven door Ruud de Jong. Hierin bevestigt hij dat mensen bij de Fotoacademie geen journalistiek bloed hebben en dat er volgens hem al decennia geen boterham te verdienen valt in de fotojournalistiek.
In Villamedia staat ook nog het ene opmerkelijke artikel na het andere. Met grote verbazing las ik het laatste deel waarin Maarten Post van belangenvereniging ZZP Nederland aan onze actie refereert. Hij heeft niet door dat we als freelance fotojournalisten alleen maar normale prijzen kunnen afdwingen wanneer we samen een vuist maken. Collectief onderhandelen heeft helemaal niets met kartelvorming te maken.

De politiek hebben we grotendeels mee. Fotojournalisten worden nu vaak individueel tegen elkaar uitgespeeld. Kwaliteit is van ondergeschikt belang, vooral de regionale bladen. Er wordt slechts kortzichtig naar de cijfertjes gekeken.

Villamedia biedt ook het ANP/HH breed de ruimte om haar nieuwe verdienmodel te etaleren. Villamedia vraagt door over de effecten van dit verdienmodel voor fotojournalisten, maar vergeet de belangrijkste vraag te stellen: betekent dit dat de tarieven voor fotojournalisten worden gehalveerd? Want dat is het effect van dit verdienmodel en dat is één van de redenen waarom de landelijke actiedag op vrijdag 25 januari voor het ANP plaatsvond.

In het blad tref je gelukkig ook een aardig overzicht aan de NVF acties en een mooi lezenswaardig stuk over Cynthia Boll, de winnares van de Zilveren Camera.

We moeten als fotojournalisten uit de opdrachten voldoende kunnen verdienen om een normaal leven te kunnen leiden, een AOV af te sluiten; ons te kunnen verzekeren; investeren, een pensioenvoorziening te kunnen aanleggen, etc etc, zoals dat in vele beroepsgroepen een normale gang van zaken is.

Bij deze vraag ik nogmaals jullie inzet bij de komende acties: bezoek op 3 april de rechtszaak van Ruud Rogier en Britt van Uem tegen De Persgroep. Meer info staat er in de nieuwsbrief.

#fotojournalistiekheefteenprijs