Vers in de Pers Brusselreis – mei 2023

woensdag 21 juni 2023

COLUMN – Woensdagochtend 31 mei raakte de zon al zachtjes mijn gezicht. Bepakt en bezakt vertrok ik met veel enthousiasme naar het hart van de politiek, Brussel. Geen idee wat mij de komende dertig uur te wachten stond, behalve dat we een kijkje zouden nemen bij de Europese Commissie, het Europees Parlement en de Permanente Vertegenwoordiging van Nederland. Graag neem ik jou mee op ons avontuur en vertel ik je met alle plezier over onze highlights en ervaringen.

Foto: Koen Blankenstijn

Een groep early birds ontmoet elkaar al in de trein. Het is een mix van studenten, freelancers en mensen die in vast dienstverband werken. De sfeer is meteen gemoedelijk. Als de groep compleet is op Brussel Centraal, is het tijd voor ons eerste bezoek, namelijk: dat aan de Europese Commissie.

Voordat we binnen mogen treden wordt er eerst een security check gedaan. De spullen gaan op de band en terwijl ik sta te wachten in de rij, ben ik geïmponeerd door het grote gebouw. De check verloopt soepel.

Handjevol journalisten

Onze eerste aanraking met de Europese Commissie is het bijwonen van de aankondiging van de persbriefing van Eurocommissaris Didier Reynders in de Salle de Presse. De persbriefing gaat over de verbetering van de rechten van volwassenen die bescherming behoeven in grensoverschrijdende situaties. Het persvoorstel is kort en er zit een handjevol journalisten in de zaal. Na afloop van de briefing worden er geen vragen gesteld. Dit verbaast mij enigszins, want als journalist popt er altijd wel een vraag in je op, toch?

Geheugen opfrissen

Na het bezoek aan de Salle de Presse is het tijd voor een presentatie over de Europese Unie (EU), want hoe zat het ook alweer? Nadat ons geheugen is opgefrist krijgen wij een tour door de audiovisuele studio’s. Ik wil niet te veel verklappen, maar heb je ooit van EBS gehoord? En nee, hier bedoel ik niet de busmaatschappij uit Nederland mee, maar de televisiedienst van de EU. Deze dienst verzorgt satelliet en internetuitzendingen van bijeenkomsten van de EU en levert dit beeld- en audiomateriaal aan omroepen aan. Hoewel EBS al deze uitzendingen verzorgt, is de studio niet heel groot te noemen.

In gesprek met…

Na deze tour is het tijd om in gesprek te gaan met de woordvoerder van Frans Timmermans over het werk van een woordvoerder en hoe de pers in Brussel werkt. Vervolgens is het tijd voor een lezing van de woordvoerder van digitale economie, onderzoek en innovatie. Mededeelnemers stellen interessante vragen over hoe de wetten up-to-date te houden zijn met de snel veranderde technologie als AI. Ook ontstaat er een discussie over de European Digital Identity. Een van de deelnemers bijt zich vast in het onderwerp en laat zich niet zomaar iets vertellen.

Na deze boeiende lezing is het tijd om te luisteren naar de verhalen van een journalist van Brussels Nieuwe. De journalist vertelde dat er in Brussel minder journalisten rondlopen, waardoor ze in de luwte kunnen opereren. Ook kent Brussels Nieuwe geen rush. Onvoorstelbaar vind ik het. Zo hebben zij onlangs nieuws opgepakt dat al een week oud was maar niet door andere media was opgepakt.

Ruimte voor ontspanning

Na een enerverende dag beginnen de magen hier en daar wat te knorren. We dineren bij Royal Indian Taste midden in het centrum van Brussel. Langzaam komt er wijn, bier of in mijn geval een Ice Tea met rietje op tafel.

Het dineren is gezellig en verschillende onderwerpen komen aan bod. Draag je wel of geen spijkerbroek tijdens je werk bij de EU? En hoe kom je aan werk als beginnend journalist? Na het etentje is er ruimte voor nog meer ontspanning. We bezoeken Manneken Pis, die behoorlijk klein is en waar je zo voorbij zou kunnen lopen. Al snel zijn we dan ook uitgekeken op het kleine mannetje en met een aantal ploffen we neer op het terras. Na als een Bourgondiër op het terras te hebben gezeten, gaat een aantal deelnemers voor een rondje karaoke. Hier ben ik afgehaakt, want geloof mij, als ik ga zingen is dat voor niemand leuk.

Europees Parlement en Permanente Vertegenwoordiging

Na een leerzame eerste dag was het de tweede dag tijd om het Europees Parlement te ontdekken. We mochten in gesprek met Samira Rafaela. Samira vertelde dat het altijd haar meisjesdroom is geweest om Europarlementariër te worden. Na haar inspiratievolle woorden is het tijd voor een uitleg over het Europees Parlement. Zo zijn er twintig vaste parlementaire commissies, maar ook bijzondere commissies zoals Femm voor vrouwenrechten en gendergelijkheid. Na de uitleg komt de voorlichter van Samira nog even aan bod. Het blijkt dat een van de deelnemers iets over Samira heeft getweet en dat wordt de deelnemer niet in dank afgenomen. Ik schrik van de felheid, maar het is schijnbaar part of the job.

Een hoop informatie rijker is het tijd om naar de plenaire zaal te gaan waar er wordt gediscussieerd over het te wijdverspreide gebruik van antibiotica. Wij zijn trouwens niet de enige die de plenaire zaal mogen bezoeken. Het is zo druk, dat je praktisch over de hoofden kunt lopen.

De afgelopen uren hebben wij van de woordvoerders gehoord dat de woordvoering naar journalisten nergens zo transparant is als in Brussel. Toch blijkt in gesprek met journalisten dat dat lang niet altijd het geval is. De meeste gesprekken met woordvoerders zijn off the record en na het neerpennen van informatie wordt aan het eind van een lezing mij op het hart gedrukt of ik het zojuist neergepende niet wil delen. Je kunt dus je vraagtekens zetten bij hoe ‘transparant’ de woordvoering is.

Hemd van het lijf vragen

Inmiddels zijn we zo’n achtentwintig uur verder en is het tijd om journalist Aïda Brands van de NOS te ontmoeten. We krijgen een kijkje op het kantoor en dit blijkt minder glamorous dan je zou verwachten, toch heeft het kantoor zo zijn charmes. Wat opvalt is de foto van het Atomium, met daarnaast een foto van een tulpenveld, een typisch Hollands vleugje. We mogen Aïda het hemd van het lijf vragen en ik merk dat ik gedurende dit gesprek steeds enthousiaster word. Het is natuurlijk niet allemaal rozengeur en maneschijn – verre van dat – maar haar liefde voor het vak werkt aanstekelijk.

Dertig uur later, een hoop ervaringen rijker en wat discussies verder is het tijd om weer huiswaarts te keren. Een onvergetelijke en ultieme trip voor journalisten in de dop.

De NVJ laste bij hoge uitzondering een extra Brusselreis in omdat er zoveel animo was voor de reis in januari. Wil jij de volgende keer ook mee? Als Vers in de Pers-lid van de NVJ ontvang je eind dit jaar per mail een uitnodiging voor de reis van 2024. In de tussentijd kun je terecht bij Lisa Koetsenruijter (secretaris Vers in de Pers) met al je vragen en ideeën.