In memoriam Petra Oudhoff, jurist NVJ (1962-2024)

Na haar rechtenstudie en een korte carrière bij de wetswinkel en het Buro Sociaal Raadslieden in Utrecht, kwam Petra in maart 1990 als jurist in dienst bij de NVJ. Daar bouwde ze in de loop der jaren op imponerende wijze haar kennis uit op bijna alle vakgebieden, die voor onze leden belangrijk zijn. 

Een echte generalist, wars van autoriteit en elk uiterlijk vertoon, en met het vermogen om werkelijk elke vraag van een lid serieus te nemen. Ze heeft er duizenden beantwoord.

In huis was er wel altijd een tongue in cheek, wetende dat er belangrijkere zaken in het leven zijn dan een auteursrechtelijk geschil of een pensioenkwestie. Zeilen bijvoorbeeld. Het moment dat haar bootje weer het water in ging was voor Petra het belangrijkste moment van het jaar. Maar de leden merkten daar niets van; voor hen was Petra dé steun en toeverlaat op juridisch gebied, met een parate kennis om u tegen te zeggen. 

Naast de zeilsport was de NVJ haar leven en Petra was voor ons de NVJ.  Dat werd pijnlijk duidelijk toen Petra begin vorig jaar door een hartaanval werd getroffen. En hoewel het fysiek bijna onmogelijk leek, lukte het haar in het najaar toch om nog enige dagen op kantoor te komen. Het toonde haar wilskracht om bij haar collega’s te willen zijn en haar advieswerk weer op te pakken. Helaas heeft ze dit maar kort kunnen volhouden, want al snel bleek dat ze ongeneeslijk ziek was.

Alhoewel ze alle rechtsgebieden beheerste, ontwikkelde Petra zich in de loop der jaren op een aantal gebieden als ware expert. Zo verscheen van haar hand de befaamde freelancersmap, met een schat aan informatie voor elke beginnende en ervaren freelancer. 

Het leidde ertoe dat ze in 1993 werd gevraagd om een deel van haar dienstverband op te treden als (adjunct) secretaris freelancers. In die rol was ze de verbindende kracht voor de sectie freelance van de NVJ en stond ze deze ledengroep ook collectief bij. Alhoewel ze deze rol enige jaren met verve vervulde, gaf ze deze collectieve taak in 1999 met opluchting op. Het was niet zo haar ding om groepen te leiden en op de barricaden te staan. Liever stond ze de leden individueel bij, of vertelde ze over haar vakgebied in bijeenkomsten of colleges, zoals aan de masterstudenten van de UvA.

Maar naast haar trouwe werk voor de leden was ze vooral een warme collega met veel humor en geduld. Met de woorden “Hallo Luitjes” verscheen ze ’s ochtends immer goed geluimd in blauwe fleecetrui op kantoor. 

Nooit voor een uur of elf, want erg matineus was ze niet. Maar dat late verschijnen maakte ze meer dan goed in een toewijding in haar werk voor de leden en een gevoel naar de collega’s dat je altijd bij haar kon aankloppen voor een gedegen advies. Want niet alleen de leden kregen alle aandacht die ze verdienden, ook de collega’s konden met vragen altijd op haar rekenen.  Als je echt niet meer wist waar je je vraag moest neerleggen, kon je altijd nog bij Petra terecht. Ze was het geheugen van de NVJ.

Vanaf vandaag moeten we leven in het besef dat we niet meer met onze zorgen en vragen bij Petra terecht kunnen. Petra was een stukje van de NVJ en dat stukje is ons ontvallen. 

Wij wensen de familie en dierbaren van Petra sterkte in het dragen van dit verlies. 

NVJ-leden of anderen, die haar goed gekend hebben en een herinnering aan Petra willen delen, kunnen een mail te sturen naar vereniging@nvj.nl zodat we deze aan haar familie en vrienden kunnen overbrengen.