Leden eisen een beter cao-bod omroepwerkgevers

Allereerst de stand tot nu toe: de werkgevers bieden 1,5% vanaf oktober 2019, 2% vanaf januari en 1% per 1 oktober 2020. Daarmee is het salaris eind volgend jaar met 4,5% verhoogd. Ook wordt over 2019 eenmalig 2% geboden. De NVJ wil een passende beloning voor programmamakers: structureel 5,5%, bestaande uit 2% per 1 oktober 2019, 2,5% per 1 januari 2020 en 1% per 1 oktober 2020. Incidenteel: 2% over 2019.

Waarom is het eindbod van de werkgevers ontoereikend?

‘Het bod is onvoldoende omdat de inflatie dit jaar hoog uitkomt. Die is op dit moment 2,7% en het voorstel van de werkgevers, 1,5% per 1 oktober en 2% incidenteel, dekt die hoge inflatie niet. Als we daarnaast naar de markt kijken, zien we dat de lonen bij RTL en uitgeverijen in 2019 met 3% stijgen. De commerciële mediabedrijven hebben met dezelfde uitdagingen te maken als de publieke omroepen, zoals terugloop in de kijk- en luistercijfers en de advertentie-inkomsten. Toch is daar meer aandacht voor de positie van de makers. Dan heb ik het niet eens over de oproep van de overheid, de enige aandeelhouder van de Publieke Omroep, bij monde van Rutte die zegt dat de lonen omhoog moeten.’

Je noemde de reactie van de werkgevers nadat het eindbod door de bonden was afgewezen ronduit onfatsoenlijk.

‘Omdat de werkgevers en wij goede gesprekken hadden en zeer intensief naar de mogelijkheden hebben gekeken om naar elkaar toe te groeien. We concludeerden alleen dat we onder het mandaat zouden onderhandelen als we zo doorgingen. Dat was de reden om terug te gaan naar onze achterban om ons mandaat duidelijk te krijgen. Zo was ons laatste gesprek geëindigd. Maar wat ik in de reactie van de werkgevers lees, is dat als wij medio november niet tot een uitkomst komen, de toegezegde loonsverhoging voor 2019 komt te vervallen. Dat noem ik onfatsoenlijk en is eigenlijk nog zacht uitgedrukt. Deze wijze van communiceren heeft een averechtse werking. Het doet me denken aan hoe de werkgevers eerder dit jaar over het sociaal plan hebben gecommuniceerd. Toen werd min of meer dezelfde werkwijze toegepast. Zo’n houding past niet bij de Publieke Omroep.’

De publieke omroepen worden 2019 geconfronteerd met een forse bezuinigingsmaatregel. Op basis van de nu bekende informatie zal in 2020 ook sprake zijn van een begrotingsgat. Is daarmee rekening gehouden bij de cao-inzet?

‘Ja zeker. Wat wij zien bij de landelijke en regionale publieke omroepen is dat de ambities heel hoog zijn. Daar staan wij voor de volle 100% achter. Maar die hoge ambities gaan ten koste van een passend arbeidsvoorwaardenbeleid. Redacties moeten steeds scherpere keuzes maken en die resulteren in hoge werkdruk en flexibele contracten. Als wij hier geen halt aan toe roepen, wie doet dat dan? De werkgevers? Zowel tijdens de vorige als tijdens de huidige cao-onderhandelingen hebben we de werkgevers uitdrukkelijk gevraagd om samen met ons op te treden tegen deze bezuinigingen.

In de afgelopen maanden heeft de NVJ zich sterk ingezet voor een betere positie van haar achterban bij de Publieke Omroep. Dat is deels gelukt, maar het kan niet zo zijn dat de makers nu in hun loon verantwoordelijk worden gesteld voor het achterblijven van politieke toezeggingen.’  

Het lijkt tijdens deze onderhandelingen alleen maar te gaan over het loonbod. Komen de andere voorstellen nog ter sprake?

‘In de afgelopen weken hebben we alleen kunnen focussen op het loononderdeel. Erg jammer, maar dit was puur en alleen op verzoek van de werkgevers. Naast loon zijn er ook andere zeer belangrijke onderwerpen waar we graag een oplossing voor willen vinden aan de cao-tafel. Level playing field bijvoorbeeld, zoals de loonkloof tussen mannen en vrouwen, de tijdelijke contracten en de freelance voorwaarden. Of meer medezeggenschap voor programmamakers, een zeer actueel onderwerp met het aangekondigde onderzoek van het Commissariaat voor de Media naar de werking van redactiestatuten. En de voorstellen over opleidingen en ontwikkeling; de verbetering van de veiligheid voor journalisten; en uiteraard aandacht voor de hoge werkdruk. We hebben wel met elkaar afgesproken dat de genoemde onderwerpen aansluitend na het bereiken van een loonakkoord direct uitgewerkt gaan worden. Maar dan moet er dus wel een behoorlijk akkoord liggen.’  

Hoe ga je nu verder?

‘Uit de reacties die ik in de afgelopen dagen heb ontvangen, kan ik niet anders opmaken dan dat we op enorm veel steun kunnen rekenen. Ik kan daardoor ook mijn rug rechthouden in de komende periode en proberen om weer in gesprek te gaan met de werkgevers en tot een goede oplossing te komen. Afgelopen week vrijdag hebben we de werkgevers een uitnodiging gestuurd voor een vervolgafspraak en tevens ons teleurstelling geuit omtrent hun bericht naar de werknemers. We wachten nu hun reactie af en hopen dat we, zoals gebruikelijk, op basis van een goed en constructief gesprek tot een passende oplossing te kunnen komen.’