Keerpunt

U zult het misschien niet hebben gemerkt, maar op 25 januari heeft zich een gebeurtenis voorgedaan die in de toekomst waarschijnlijk méér betekenis gaat krijgen dan Nederland nu inziet. Want op die (meer dan water)koude vrijdagochtend kwamen enkele honderden fotojournalisten bijeen in Den Haag. Daarnaast legden op die dag ook vele persfotografen in de rest van het land het werk neer. Simpel gezegd: de persfotografen waren die dag aan het staken of in elk geval solidair met de stakers.

Deze actie is in verschillende opzichten méér geweest dan een-huis-tuin-en-keuken staking. Ten eerste was er niet alleen aandacht in de Nederlandse media, óók buitenlandse kranten, websites en organisaties besteedden bovengemiddeld veel aandacht aan de actiedag van de Nederlandse persfotografen. Uit gesprekken met Europese collega's is mij gebleken dat ook in de landen om ons heen de betaling aan veel fotojournalisten achteruit holt. Ik kan u met enige trots zeggen dat de actie van uw NVJ hen hoop en inspiratie heeft gegeven die ze eerst niet hadden.

Naast deze onverwachte media-aandacht vanuit binnen- en buitenland, is er nóg een reden om de staking van NVJ-leden uniek te noemen. Voor het eerst in de geschiedenis toonden de cao’ers binnen de vereniging zich solidair met de zelfstandige journalisten (onder de leden). Dit is zowel binnen als buiten de NVJ een bijzondere ontwikkeling - die mijns inziens alles zegt over brede erkenning van de problemen waarmee journalisten momenteel kampen. Deze solidariteit krijgt nóg meer betekenis, door het volgende: beide categorieën zijn financieel gecompenseerd voor hun komst naar Den Haag. De organisatie van de actie heeft namelijk de moed gehad om uw bestuur te vragen de stakingskas óók beschikbaar te stellen voor zelfstandigen. Ondernemers moesten geholpen worden bij het neerleggen van het werk. Uiteraard heeft het bestuur deze (beperkte) financiële aderlating gehonoreerd.

Met deze laatste beslissing kan gerust worden gesteld dat u lid bent van de vereniging, die het lef heeft gehad om een voorbeeld te stellen voor de Nederlandse zzp'ers in het algemeen en de zelfstandigen binnen vakbonden in het bijzonder. De beslissing laat namelijk zien hoe een belangenvereniging op kan komen voor twee soorten leden die nog niet zo lang geleden nog lijnrecht tegenover elkaar stonden.

Door het succes van deze eerste, gezamenlijke stap, is er voldoende vertrouwen om de belangenvertegenwoordiging voor zelfstandige journalisten diepgaander te combineren met de belangenvertegenwoordiging voor journalisten die onder een cao werken. Voor deze historische ontwikkeling moet ik als voorzitter zowel de persfotografen bedanken, alsook de organisatie onder de vlag van de NVJ. Want deze actie kan wel eens een lichtend voorbeeld blijken te zijn geweest die leidt tot een keerpunt in de huidige arbeidsmarkt, namelijk een betere betaling van opdrachtnemers en daarmee een verkleining van de diepe verdeeldheid in de Nederlandse arbeidsmarkt. Ik hoop dat minister Koolmees en de rest van de Haagse politiek zich dát realiseren.

René de Monchy, voorzitter van de NVJ