Cao-onderhandelingen Uitgeverijbedrijf hervat

In het kader van de besprekingen voor een nieuwe CAO voor het Uitgeverijbedrijf hebben tussen de werkgevers- en de werknemersdelegatie inmiddels twee onderhandelingsvergaderingen plaatsgevonden waarin de voorstellen zijn uitgewisseld en de standpunten zijn toegelicht. Tijdens het laatste cao-overleg bleek echter al snel dat een akkoord bereiken niet mogelijk was. Zowel werkgevers als werknemers hadden geen ruimte en mandaat meer om nog te schuiven in de door hen gestelde eisen, waardoor een resultaat niet mogelijk bleek. Na intern overleg ziet de Mediafederatie voldoende aanleiding voor hernieuwd overleg, dat zal plaatsvinden op 4 november. Column van Ana Karadarevic, lid van de werknemersdelegatie bij de CAO-ub.

Perceptie

De NVJ vraagt tijdens de cao-onderhandelingen aandacht voor een uiterst precair onderwerp: de beloningsverschillen tussen mannen en vrouwen. Het goede nieuws is dat de werkgevers willen dat er onderzoek naar wordt gedaan. We praten niet over het feit dat mannen oververtegenwoordigd zijn in hoofdredacties, dat relatief meer vrouwelijke zzp’ers niets hebben geregeld voor hun oude dag (omdat ze niet genoeg inkomen genereren om geld opzij te leggen), dat er steeds meer jonge vrouwen voor de journalistiek kiezen en vervolgens vaker dan mannen gaan zzp’en terwijl je in vaste dienst meer geld kunt verdienen, we hebben het niet over diverse onderzoeken waaruit blijkt dat de vrouw in de journalistiek in allerlei opzichten nog steeds de mindere is van haar mannelijke collega of concurrent - hier mooi op een rij gezet door Klaske Tameling en Mark Deuze.

Onbesproken blijft dat vrouwelijke journalisten letterlijk ziek worden als gevolg van intimidatie tijdens de uitoefening van hun werk, door zowel burgers als collega-journalisten. Het onderzoek waaruit dit blijkt, is overigens een vervolg op een eerder onderzoek waarin naar voren kwam dat ‘met name vrouwelijke journalisten kwetsbaar zijn als het gaat om bedreigingen en intimidaties’.

Eén van de onderwerpen waar we het wél over hebben – de NVJ en de andere vakbonden aan de ene kant van de tafel, de uitgevers aan de andere kant – is het beloningsverschil tussen mannen en vrouwen. De NVJ krijgt signalen, onder andere via een enquête die leden in groten getale invullen, dat vrouwelijke journalisten een lager salaris verdienen dan mannelijke journalisten. NVJ-onderhandelaar Ellen Bonke stelt voor om te onderzoeken hoe groot het probleem is en wat er eventueel aan gedaan kan worden. Niet iedereen aan werkgeverszijde is ervan overtuigd dat er sprake is van beloningsverschillen, een werkgever oppert dat het ligt aan het feit dat vrouwen er nu eenmaal enkele jaren tussenuit gaan als ze kinderen krijgen. Hoe dan ook gaan de werkgevers akkoord met een onderzoek.

Werkvloer

Op de journalistieke werkvloer leeft al langer het vermoeden dat vrouwen lagere salarissen toucheren dan mannen. Een voorbeeld uit mijn eigen loopbaan. Ik sprak met een collega enkele jaren geleden over onze loonstroken. We zijn even oud, doen op dat moment inhoudelijk ongeveer hetzelfde werk, ik heb meer jaren werkervaring als journalist opgebouwd en ik heb geen kinderen en ben er dus ook niet tussenuit geweest voor ouderschapsverlof. Tóch is zijn salaris hoger. En dat in een organisatie waar de HR-manager vrouw is, waar de directeur vrouw is en waar merendeels vrouwen werken.

Waarom verdiende ik minder in deze op het oog vrouwvriendelijke organisatie? Dat bleek lastig na te gaan, de oplossing kwam er wel. De mannelijke collega werd namelijk later hoofdredacteur en daarmee mijn leidinggevende; één van de eerste dingen die hij deed, was mijn salaris verhogen.

Beste werkgevers, onderzoek of, en zo ja waarom, er sprake is van verschil in beloning tussen mannen en vrouwen. Of beter nog: maak de salarissen van je medewerkers bekend. Wat als mannen meer blijken te verdienen dan hun vrouwelijke collega’s voor hetzelfde werk? Leg alle vrouwen persoonlijk uit waarom dat zo is. Of wees fatsoenlijk en verhoog gewoon het salaris van de vrouwen. Want er is geen enkele valide reden te bedenken om een vrouw voor hetzelfde werk slechter te belonen dan haar mannelijke collega.