Apart werken een goede formule voor samenwerking

In het begin van hun samenwerking is het voor documentair fotografe Nicole Segers en schrijvend journalist Irene van der Linde best lastig om hun discipline en visie naast elkaar te zetten. Uiteindelijk resulteerde het samen op reis gaan en elkaar de ruimte geven tot een trilogie. Hun boeken zijn een combinatie van literaire non-fictie en fotodocumentaire.

foto: Sebastiaan ter Burg, CC BY 4.0

Ze maken in 2001 hun eerste journalistieke reis samen. ‘Een spannend avontuur’, vertellen ze op het Festival De Ondernemende Journalist afgelopen vrijdag. ‘Moet ik nu ook jouw fotorolletjes betalen?’ is een vraag van Irene omdat ze met één begroting werken.
Je geld delen met iemand waar je mee samenwerkt is voor de ondernemende vrouwen wennen. Inmiddels hebben ze al zo veel samen gereisd, een jaar in Istanbul gewoond en weten ze wat ze aan elkaar hebben.

Nicole heeft veel ruimte nodig als ze met haar werk bezig is. Als Irene aan het interviewen is en door het beeld van Nicole loopt, vraagt de fotograaf haar of ze ‘even achter een boom wil gaan staan.’ Ze gaan als twee onafhankelijke makers aan de slag. Working Apart Together noemen ze dat. ‘Het is een extra dit met zijn tweeën te doen met iemand uit een andere discipline.’ In elkaars luwte werken heeft veel voordelen.
Als Irene mensen volgt en interviewt, maakt Nicole foto’s van het landschap. Het komt wel eens voor dat de schrijvende journalist dan aan veel verschillende mensen dezelfde vragen stelt. Dan zegt de fotograaf: Dat weten we toch al?! Terwijl de journalist aan het checken is of het klopt.

Basisplan

Voor ze op reis gaan maken ze een basisplan voor het geschreven woord en voor de foto’s. Dat passen ze steeds meer aan voor de uitgever, sponsor of subsidiegever.

Projectmatig werken betekent voor hun het voorbereiden en het onderzoek, het uitvoeren van het project en het boek maken. Ze hebben een projectplan een begroting, dus één portemonnee. De taken zijn verdeeld in sterke en zwakke punten.

Het voordeel van samenwerken is volgens de twee de wederzijdse beïnvloeding. Bij complexe projecten samen zoeken en beslissen. Als team brengen ze sociale onderzoeken in woord en beeld. Afzonderlijk maakt ieder zijn eigen verhaal. De kiem voor het samenbrengen van de twee disciplines ligt in de twee fasen hiervoor. In het plan en de reis.

Volgend jaar juni sluiten ze de trilogie af met het boek ‘Bloed, Honing en ontmoetingen op de Balkan’.  ‘Dan hebben we twintig jaar gekeken naar antwoorden. In Europa is een moderne geschiedschrijving.’