Correspondentschap: Een droombaan?

Waarom vind ik deze reis spannend? Vroeger toen ik als 7-jarige naast mijn ouders het journaal aan het kijken was, vond ik het altijd raar dat steeds dezelfde man of vrouw opdook als het bijvoorbeeld ging om politiek nieuws uit de Verenigde Staten. ‘Hoe kan die man/vrouw daar telkens zijn?’ vroeg ik aan mijn ouders. Het antwoord luidde: ‘Dat zijn correspondenten, zij wonen in dat land’.

Verslag doen van het nieuws in het buitenland en reizen, dat is toch een droombaan? Ik had toen nog niet zo door dat het keihard werken is. Volgens correspondent Wilma van der Maten maken onrealistische verwachtingen en de slinkende budgetten het werken voor Nederlandse correspondenten lastiger. CNN en BBC zijn bij een ramp meestal als eerste ter plekke en hebben grotere budgetten. ‘Daar kom jij als klein duimpje achteraan, zonder geld of vervoer. En dan vraagt de redactie zich af waarom jij die beelden nog niet hebt! Daar moet je tegen kunnen’, aldus Van der Haan tegen Vers Pers.

Toch lees je ook mooie kanten over het vak. Volgens correspondent Michiel Philppart is een van de meest aansprekende banen in het vak. ‘Je moet snel kunnen schakelen, je werkt in andere cultuur en taal en bovenal ben je de ogen en oren van veel lezers’, aldus Phillapart tegen de buitenlandredactie. Hij geeft wel als tip mee dat je tegen een vrijgezellenbestaan moet kunnen, aangezien een relatie en het correspondentenbestaan geen gemakkelijke combi is.

Zie ik het correspondentschap nog steeds als een droombaan?  Het klinkt nog steeds mooi, maar ik weet niet of het voor mij is weggelegd. Daarnaast ken ik het vak nog steeds alleen van de televisie. Tijdens mijn opleiding journalistiek hebben we één keer aandacht besteed aan dit werk. Door de reis naar Brussel van ViP met correspondenten hoop ik nog meer van het vak te weten te komen. Ik vind het spannend, vooral omdat ik de mensen die in het buitenland aan het werk zijn,nu niet meer via de media zie, maar in het echt.