Dansen op de vulkaan

donderdag 21 februari 2013

OPINIE – Van het magazine met de winnende inzendingen voor Zilveren Camera 2012 zijn er inmiddels vele duizenden verspreid. De inhoud laat zien dat de fotojournalistiek in Nederland springlevend is. Prachtige, sterke beelden en honderden inzenders. In zijn voorwoord slaat voorzitter Arno Haijtema een positieve toon aan en gelijk heeft hij. Even niet somberen bij het feest waarmee je de aandacht vestigt op de waarde van het journalistieke beeld en de vakgenoten stimuleert het beste uit zichzelf te halen.

Het bestaansrecht van de Zilveren Camera ligt vooral in de rol die zij speelt in het debat over kwaliteit en toekomst van de fotojournalistiek, schrijft Haijtema. Mee eens, maar bij mij blijft dan de vraag hangen of er nog een verband bestaat tussen die twee. Zonder kwaliteit geen toekomst. Helder, maar is kwaliteit ook een garantie voor het voortbestaan van een sterke, vitale beroepsgroep van fotojournalisten? Als ik zie wat er aan de hand is in ons wereldje ben ik daar niet gerust op. Aan creativiteit, ondernemingszin en bereidheid om te vernieuwen ontbreekt het niet. Ook dat soort vaardigheden horen bij de kwaliteit van vakmensen, nu meer dan ooit. Waar ontbreekt het dan wel aan? Dan komen we toch weer uit bij de beroerde marktomstandigheden. Voor een vitale sector zijn opdrachtgevers en afnemers nodig, die beseffen dat tegenover een goede prestatie ook een goede vergoeding moet staan. Als dat besef verder afbrokkelt dan krijgt het ZC-feest langzamerhand toch iets van dansen op een vulkaan.

Rimmer Mulder, Voorzitter NVF

fotografen