Foto: Sabine van Wechem / Gefotografeerd met een Mamiya RB 67, een 90mm lens en Portra 400 film.
"Onja Nussy, bijnaam de Roos van Hutumuri, geboren in 1923 op Ambon. Nu woonachtig in de Molukse wijk Nijverdal. Portret uit de serie Eerste generatie Molukkers in Nederland."
"Weten we überhaupt nog waarom Molukkers naar Nederland zijn gekomen en hoe dat is gegaan?"
De opdracht
“Dit is een zelfgekozen opdracht voor mijn opleiding, de Fotoacademie Amsterdam. De eerste generatie Molukkers is een vergeten groep. Weten we überhaupt nog waarom Molukkers naar Nederland zijn gekomen en hoe dat is gegaan? Met nog zo’n honderd mensen sterft de eerste generatie langzamerhand uit. Ik heb tot nu toe twaalf portretten gemaakt, waarvan twee echtparen. Het zijn tweeluiken geworden, bestaande uit het portret en - waar nog aanwezig - de koffer waarmee ze naar Nederland kwamen, of een portretfoto van partner of familie van vroeger. Ik wilde geen trieste of oude mensen, maar mensen die trots uitstralen.”
De productie
“Er zat veel tijd in om mensen te vinden, maar dat ging gaandeweg soepeler omdat het van mond-tot-mond ging dat ik hiermee bezig was. De serie is gemaakt met een Mamiya RB 67, een analoog middenformaat. Mooi, zeker als je intieme portretten wilt maken. Met deze werkwijze creëer je een bepaalde traagheid, waardoor je echt iets met elkaar aangaat op zo’n moment. Het proces is interessant en ik hou van de look van analoog. Per portretset was ik nog een paar uurtjes bezig met bewerken. Ik ben niet van de vergaande beeldbewerking. Ik vind het fijn om het gewoon zo echt mogelijk te laten zien.”
De impact
“Ik zou het fantastisch vinden als de serie ergens wordt gepubliceerd. Ook om de mensen de aandacht te geven die ze eigenlijk verdienen.”
De vergoeding
“Af en toe komt er een fotoklus voorbij en dat is een fijne meevaller, maar dit is nu niet mijn basis. Mijn geld verdien ik sinds tien jaar als producer in de reclame. Inmiddels als freelancer, waardoor ik het reclamewerk kan combineren met mijn opleiding.”
De fotojournalistiek
“Ik hoop in 2019 af te studeren. Waarschijnlijk met mijn langetermijnserie over het leven in de favela’s in Rio de Janeiro. Mede dankzij een beurs van Fotolab Kiekie, Melkweg en Eizo kon ik in de zomer van 2018 terug om nieuw werk te maken voor een expositie in de Melkweg. Nu maak ik vooral werk om ervaring op te doen en verhalen te vertellen. Ik kies voor documentaire- en portretfotografie en wil graag straks ook onder andere voor journalistieke media werken. Niet dat ik op een roze wolk zit met de gedachte om veel geld te verdienen in de fotografie. Daarvoor ben ik dit niet gaan doen. Ik koos hiervoor omdat ik mezelf wilde ontwikkelen.”