Bart Ebisch werd in 2008 freelance journalist na een dienstverband van 23 jaar als verslaggever en eindredacteur bij Media Groep Limburg.
“In het begin ging het prima. De afspraak was dat mijn oude werkgever gedurende een jaar zou zorgen voor een gedeelte van mijn opdrachten, in de tussentijd kon ik meerdere opdrachtgevers zoeken. Ondanks de economische crisis en het feit dat Limburg een moeilijke regio is voor freelancers trok de markt na 2011 weer aan.
“Eén opdrachtgever wilde voortaan gratis foto’s bij de verhalen. ‘Dan werk ik niet meer voor jou’, liet ik weten”
Vorig jaar ging het mis met het verdwijnen van twee opdrachtgevers. In beide gevallen heb ik zelf de stekker eruit gehaald. Eén opdrachtgever wilde voortaan gratis foto’s bij de verhalen. ‘Dan werk ik niet meer voor jou’, liet ik weten. In het tweede geval wilde de opdrachtgever invloed uitoefenen op een politieke rubriek die ik wekelijks schreef voor een weekblad. Daar ging ik niet mee akkoord. Omdat de klus bovendien slecht betaald werd, heb ik de samenwerking beëindigd. Verreweg de grootste opdrachtgever is Concentra, voorheen Media Groep Limburg. Voor de Limburgse kranten schrijf ik onder andere over de Duitse grensregio. In verband met bezuinigingen is het aantal opdrachten per 1 januari gehalveerd. Ik ben daar pas over ingelicht toen ik vroeg waarom het aantal opdrachten zo fors was teruggelopen.
Werkweken van 60 uur
Om een gewenste omzet te halen moest ik per jaar 300 verhalen schrijven bij werkweken van 60 uur. Met tarieven die onder druk staan en de inflatie moet ik naar 400 verhalen per jaar, wil ik mijn levensstijl kunnen handhaven. Dat is gekkenwerk. Mijn tarieven zijn sinds 2008 nooit omhoog gegaan. Bij De Limburger ontvang ik 35 euro voor een nieuwsverhaal; 75 euro voor een groter nieuwsverhaal waar meer voorbereiding en belwerk aan vastzit; 175 euro voor een dagreportage tot 700 woorden; en 250 tot maximaal 350 euro voor reportages in de bijlagen. Het aantal woorden schommelt dan tussen 850 en 2000. Omgerekend kom ik uit op een uurprijs van circa 20 euro.
Mijn collega’s met dezelfde ervaring hebben een jaarsalaris van ongeveer 70.000 euro bij een werkweek van 36 uur. Mijn omzet was vorig jaar 50.000 euro. Daar zit geen opslagpercentage bij van beroeps- en verzekeringskosten. Ik bouw geen pensioen op en heb geen arbeidsongeschiktheidsverzekering. Als mij iets overkomt, heb ik pech.
Klaar met leuren
Sinds eind vorig jaar ben ik franchisenemer voor Object&Co in de regio Noord-Limburg. Ik lever foto’s en inmetingen van woningen aan huizenmakelaars. Het is mijn redding. Met mijn nieuwe bedrijfje zit ik nu op 40 procent van mijn totaalomzet. Ik hoop dit jaar nog te groeien naar 80 procent. En dan ben ik weg. Het freelancen is niet leuk meer, het is bijna bedelen geworden. Ik ben blij met mijn nieuwe werk. Ik hoef niet meer te leuren. De opdrachtgevers komen zelf.”
