Maakt je achtergrond veel uit als je over Islam en jihadisme schrijft? Een debat onder leiding van Frénk van der Linden met Burhan Carlak (Moslimomroep), Hassan Bahara (Groene Amsterdammer) en Andreas Kouwenhoven (NRC Handelsblad).
Maakt je achtergrond veel uit als je over Islam en jihadisme schrijft? Een debat onder leiding van Frénk van der Linden met Burhan Carlak (Moslimomroep), Hassan Bahara (Groene Amsterdammer) en Andreas Kouwenhoven (NRC Handelsblad).
Foto: Sebastiaan ter Burg
Andreas Kouwenhoven van NRC Handelsblad, schrijft over de jongens die naar Syrië afreizen. ‘Ik wil weten wat hun drijfveren zijn. Heb ik minder goed zicht op dit thema dan Burhan Carlak of Hassan Bahara? Ik weet veel minder van Islam dan mijn collega maar ik ga er open in en ik kan me goed verplaatsen. Het kan ook een voordeel zijn door niet door afkomst gekleurd te zijn. Ik weet niet of we heel verschillend zijn.’
Hassan Bahara schreef over jihadisme in 2013 en dacht dat het onderwerp wel voorbij was. ‘Maar de gang naar Syrië verraste ons. We waren dus nog niet klaar met dit onderwerp. Ik had al wel een ingang. Maar het was niet per se makkelijker voor mij. Ik ben niet religieus en binnen die groepen wordt een zwaar religieuze taal gesproken. Ook voor mij was het een vreemde en enge wereld. Ik geloof niet dat ik een groter voordeel had.’
Wat zijn de grootste dilemma’s?
Voor Andreas Kouwenhoven is jihadisme onderhand een fulltime portefeuille. ‘Maar het is een kleine groep van een paar honderd man, tegenover een groep van een miljoen moslims in Nederland. Het gevaar is dat je bijdraagt aan een soort anti-Islam stemming, die weer bijdraagt aan verdere radicalisering. Dan wordt het een vicieuze cirkel. We moeten ook oog hebben voor de massa die met man en macht proberen om de radicalisering juist te bestrijden.’
Hassan Bahara vindt dit een reden om niet meer over de kwestie te schrijven. ‘Het is een hele kleine groep. Daar komt bij dat die jongens van media-aandacht leven. Het is hun doel om media op te zoeken en boodschap over te brengen.’
Voor Burhan Carlak (Moslimomroep) is het een veiligheidsonderwerp geworden. ‘Het maakt dat veel mensen wantrouwend worden. Ze worden afgeschilderd als crimineel, terwijl de massa elke vorm van terreur afwijst. Overigens vind ik dat moslims ook zelfkritisch mogen worden.’
Dat Andreas Kouwenhoven voorlopig het onderwerp niet loslaat komt door de enorme impact op de maatschappij. ‘Het is niet alleen de schuld van de media. Een tienerjongen uit Maastricht die zich opblaast in Bagdad met 30 doden tot gevolg, wordt een van de grootste moordenaars uit Nederland. We hebben het wel ergens over. We moeten alleen oppassen dat je geen voeding geeft aan verhalen dat de hele Islam zo is.’