Als kleine jongen had ik een droom: archeoloog worden. Ik deed niets liever dan lezen over Romeinen, oude Egyptenaren, de middeleeuwen. Ik kon niet wachten om zelf te graven naar bedolven beschavingen.
Als kleine jongen had ik een droom: archeoloog worden. Ik deed niets liever dan lezen over Romeinen, oude Egyptenaren, de middeleeuwen. Ik kon niet wachten om zelf te graven naar bedolven beschavingen.
Toen ik eenmaal halverwege de middelbare school was, veranderde dit. Mijn fascinatie voor geschiedenis bleef, maar misschien wilde ik toch liever econoom worden. Of kunsthistoricus. Neerlandicus. Politicoloog. Elke kennismaking met een nieuw vakgebied maakte de keuze moeilijker; wat moest ik nou gaan studeren?
Uiteindelijk koos ik de journalistiek. Omdat ik dan niet hoefde te kiezen. Als journalist zou ik me de ene dag kunnen verdiepen in geschiedenis of economie, om me de volgende dag te storten op weer iets heel anders. Als er een vak was dat uitnodigde om generalist te zijn, was het wel de journalistiek.
Ook deze droom blijkt eindig. Steeds vaker hoor ik dat journalisten zich juist moeten specialiseren. Zeker onze generatie, die in grote mate zal gaan freelancen, moet zich kunnen onderscheiden. Ik moet dus alsnog een keuze maken. Hoewel dit indruist tegen wat mij in eerste instantie aantrok tot de journalistiek, zie ik ook de meerwaarde van het specialiseren. Als een journalist zich verdiept, kan dat veel opleveren.
Neem Dit kan niet waar zijn van Joris Luyendijk. Niet alleen een bijzondere onderzoeksjournalistieke prestatie, maar ook het bestverkochte boek van 2015. Daarmee laat het zien dat het Nederlandse publiek geïnteresseerd is in gespecialiseerde journalisten – en daar graag voor wil betalen. Ik maak mij dus ook geen zorgen om het nut van specialiseren. Wat ik wel moeilijk vind, is waar ik moet beginnen. Er zijn zoveel verschillende onderwerpen en journalistieke vormen waar je in kan duiken.
Misschien is het tijd om daar overzicht in te brengen. Toen ik een studie moest kiezen, werd geprobeerd me om daarin te begeleiden. Je kreeg een studiegids, kon naar een studiebeurs gaan en kranten schreven over welke studies de beste baankansen opleverden.
Zouden we zoiets ook kunnen doen voor de journalistiek? Zouden we kunnen onderzoeken welke specialismen in trek zijn, waar verzadiging optreedt en welke vakgebieden nog verkend moeten worden? En hoe je een specialisme vervolgens aangaat?
Is dat iets waar jullie, ViP’ers, behoefte aan hebben? Dan zou ik mij daar graag voor inzetten. Wie weet dat studenten journalistiek en starters het straks de normaalste zaak van de wereld vinden om de specialisatiegids te lezen of naar de specialisatiebeurs te gaan.
Ik ben benieuwd.
De NVJ biedt leden en/of bestuursleden van de NVJ een podium om hun visie op de journalistiek onder de aandacht te brengen of commentaar te leveren op actuele ontwikkelingen in de media. Zij doen dit op persoonlijke titel en vertolken niet noodzakelijkerwijs de standpunten van de vereniging.