Je kunt jarenlang bezig zijn als journalist of gespreksleider en plotseling weer sterk doordrongen worden van het belang van een voorgesprek. De NVJ heeft dat onlangs ook ondervonden, daarover straks meer.
Je kunt jarenlang bezig zijn als journalist of gespreksleider en plotseling weer sterk doordrongen worden van het belang van een voorgesprek. De NVJ heeft dat onlangs ook ondervonden, daarover straks meer.
Kijk onder deze column voor de namen van de mentees en mentoren die het komende half jaar met elkaar gaan samenwerken
Ooit leerde ik bij een masterclass debat-leiden dat het goed is om zo vroeg mogelijk bij de organisatie van een debat betrokken te raken, zodat je kunt meedenken over het onderwerp, wellicht goede sprekers of thema’s kunt aandragen én ruim de tijd kunt nemen voor een voorgesprek. Liefs in levende lijve, desnoods telefonisch.
Nou, daar zat ik laatst met mijn goede gedrag bij een opdrachtgever, een ziekenhuis. Ik was gevraagd als gespreksleider van een panel met vijf artsen die allemaal hele interessante dingen zouden vertellen over hun uiteenlopende vakgebieden én samenwerkingen. De gesprekken zouden gefilmd worden, het was een pilot, er kon nog van alles veranderen. Kortom: het was vaag. En ik liet me lekker meevoeren op de golven. Ik hou van improviseren en ook wel van experimenten. Ik dacht niet meer na over de wijze raad uit de masterclass. Het voorgesprek bleek een vergadering met bijna twintig man; artsen en communicatiemensen en veel dozen met pizza’s. Hartstikke leuk, maar geen goed voorgesprek natuurlijk. Iedereen riep iets, doorspekt met jargon én in het Engels. De communicatiemensen bleken te denken dat het om een filmpje van anderhalve minuut ging, anderen spraken van acht minuten met ‘highlights’. Ik zag op dat moment alleen nog maar ‘down sides’, omdat ik wist dat dit het enige moment was waarop ik de artsen van tevoren zou spreken. De volgende scène was een paar dagen later, in een kamer vol camera’s, lampen, visagie enzovoort. Op dit moment wordt nog gewerkt aan de montage, ik hou mijn hart vast.
Het voorgesprek dus. Heel belangrijk. Want daar hoor je wat mensen willen. Wat hun doel is. Dat weten mensen vaak niet echt. Blijkt. Dat is ook niet gek, want iedereen zit in zijn eigen wereld, waar alles logisch lijkt. Dat geldt misschien ook wel voor de (jonge) journalisten die zich opgeven voor het Mentorenprogramma. ‘Ik zoek gewoon iemand om mee te sparren, iemand die mij de juiste richting in kan duwen’. Dat staat waarschijnlijk op veel aanmeldingsformulieren. En vandaar dat de NVJ dit keer besloot om alle mentees live te ontmoeten voor een voorgesprek. Om erachter te komen wat voor soort mentor zij zoeken en van welk medium. En dat was me toch een succes! Onlangs was er de kennismaking van het zes maanden durende programma. Ik heb nu al twee seizoenen meegemaakt, maar nooit eerder leken de matches zo goed. Er zit dit keer zelfs een duo bij van mentor en mentee die bij deze eerste bijeenkomst al het doel hebben gesteld om samen een radio-uitzending te maken! Dat kan alleen als er sprake is van een hele goede match. En die komt voort uit een voorgesprek.
NB In februari 2018 komen we weer bijeen en dan vertel ik meer over de mentoren en mentees en wat ze allemaal voor elkaar gebokst hebben.