‘Uitgevers en freelancers samen op de bres’

Iedereen kan een foto maken, het is een waarheid als een koe. De camera doet het werk en eventueel is er nog een gratis programmaatje te downloaden die de foto kan oppeppen. Om te overleven als beroepsfotograaf zijn er dus andere troeven nodig. ‘Dat is nog best lastig’, aldus NVF-voorzitter Rimmer Mulder, ‘maar jullie asset is de inhoud, de journalistieke basis. Ik noem het altijd het opsporen, voorgeleiden en beoordelen van feiten. Oftewel informatie verzamelen en daar iets mee doen, iets vertellen, of een statement maken. Ik geloof dat daar nog even veel behoefte aan is als altijd, zelfs wel meer. De wereld vol onzekerheid en verwarring schreeuwt om professionele, informerende en duidende journalistiek. Het beeld, dat wordt gemaakt door een professional met een journalistiek oog, is daar een wezenlijk onderdeel van.’

Maar hoe hard beroepsorganisaties ook roepen dat kwaliteit het verschil maakt en hoe professioneel de beelden ook zijn, veel media nemen genoegen met minder. ‘Het is kortzichtig van uitgevers om hun marktmacht te gebruiken of te misbruiken alleen maar om kosten te besparen. Als nette opdrachtgever zou je dat toch ook niet willen. Als fotografen en freelance journalisten zo tegen elkaar worden uitgespeeld, blijft er maar een kleine beroepsgroep over.’
Met die laatste boodschap bezocht Mulder, samen met NVJ-bestuurslid Agnes Koerts, vorige week het Nederlands Uitgeversverbond (NUV). ‘Wij hebben duidelijk gemaakt dat ook de maker eerlijk moet worden beloond. Het is een moeilijk proces, want ook uitgevers zitten in zwaar weer. Het is echter te gemakkelijk om alles af te schuiven op de freelancer. We dreigen een sterke beroepsgroep te verliezen. Een sterke beroepsgroep van fotografen en freelance journalisten is ook in het belang van de uitgevers zelf. Gelukkig ziet NUV die noodzaakook. Tijdens het overleg zijn daarom drie punten naar voren geschoven die verder uitgewerkt zouden kunnen worden: de wens van NVJ/NVF om tot een convenant te komen waarin bepaalde minimumvoorwaarden worden gesteld; het terughalen en samen delen door makers en uitgevers van de gigantische opbrengsten die providers nu verdienen aan content; de overheid vragen om ons door deze moeilijke tijden te helpen met tijdelijke maatregelen. Zoals het nadenken over de internetheffing die twee jaar geleden werd voorgesteld in het innovatieadviesrapport van de commissie Brinkman, maar direct van tafel is gehaald door toenmalig minister Plasterk. Die heffing vind ik nog steeds een interessante gedachte en zou een impuls kunnen geven aan de journalistiek op internet.’