732 euro en 93 cent

Begin april heb ik € 732,93 naar de bank overgemaakt. Dat is veel geld in coronatijd. Door de virusuitbraak vallen de eerste klanten weg, krimpen eerder afgesproken opdrachten en drogen bronnen op. Simpele vragen over iets anders dan het coronavirus worden niet of slechts na veel moeite beantwoord, want al die communicatiemensen zijn zo druk met de bestrijding van de crisis en de calls van het crisisoverleg. 

 

Terwijl artikelen dus niet altijd kunnen worden gemaakt - en gedeclareerd - is die niet geringe overboeking toch een verblijdende gebeurtenis. Het betrof de laatste aflossing van een twintig jaar geleden aangekocht kantoor met een mooi uitzicht over het IJ. Het is mijn plek in Amsterdam-Oost waar ik (online-) magazines maak, debatten voorbereid en artikelen tot een goed einde breng.

 

Ik ben trots op dat bedrijf. Vanwege de inhoud van die ontelbare producties, maar vooral ook om de keuze die ik indertijd heb gemaakt. Niet in loondienst, maar als kleine zelfstandige werken voor wie ik wil. Met producten die ertoe doen. Op mijn eigen plek. Het is een manier van werken die goed bij mij past. Oh zeker, ik ben goed voor mijn klanten. Of zoals het op mijn website staat: “Een klant krijgt wat hij bestelt, plus iets extra’s. Dat kan extra aandacht zijn, extra bronnen, of extra tips. Het wordt altijd mooier dan wat de klant verwacht.” Maar alleen voor die klanten, die mij aanspreken.  

 

Zelfstandig ondernemerschap kent onvermijdelijk risico’s. De coronacrisis ontwricht de economie misschien wel zo zwaar, dat herstel een flinke tijd op zich zal laten wachten. Dat is dan niet anders. De trots op die producties, het genot van die eigen plek, de overtuiging dat iets anders niet beter zal zijn, dat blijft komend jaar en de tijd daarna onverminderd overeind.

 

Bert Pots is journalist, gespreksleider en e-bladenmaker. 

 

Tekst: Bert Pots