Het idee was een tweemaandelijkse borrel en een Facebook pagina. Die borrel kwam er en het Freelance Journalisten Netwerk op Facebook telde binnen tien maanden 550 leden. Mede-oprichter Suzanne Rethans vertelt over dit actieve netwerk tijdens het Eerlijk Deel Festival dat op 27 november wordt gehouden. “Met name de oudere, ervaren journalisten zijn heel gul in het delen van contacten en kennis.”
(foto: Ruud Pos)In tien maanden tijd is het Freelance Journalisten Netwerk gegroeid van 0 naar 550 leden. Ongelooflijk snel, vindt ook Suzanne Rethans die het netwerk samen met Nathalie de Graaf oprichtte. Tot voor een jaar geleden kenden beide freelance journalisten elkaar alleen maar van naam. Nathalie de Graaf nam contact op met Suzanne Rethans omdat ze benieuwd was naar haar ervaringen als werknemer bij JAN Magazine. Nathalie overwoog een baan aan te nemen bij Libelle, maar was bang dat ze het freelancen zou missen. “Op dat moment had ik net ontslag genomen”, zegt Suzanne Rethans, “omdat ik net als vroeger weer wilde freelancen.”
Al snel kwamen de twee te spreken over de weinige ontmoetingen die ze met collega freelancers hebben. “Je kent elkaar van naam en je kent elkaars werk maar je ziet elkaar bijna nooit.” Zo ontstond het idee om eens in de twee maanden een borrel te organiseren in Sociëteit de Kring in Amsterdam. Hier komen per keer zo’n 20 tot 30 freelance journalisten op af. Facebook is hierbij een handig medium om in contact te komen met andere freelancers. “Op een gegeven moment hadden we 40 leden op Facebook en toen kwam de vraag of we niet te groot werden. Dat vond ik eigenlijk helemaal niet. Het is ook niet tegen te houden. Je kunt moeilijk zeggen dat er niemand meer bij mag.”
Hoeveel aanvragen krijg je per dag binnen?
“Op sommige dagen vijf tot zes. We screenen iedereen die zich aanmeldt of wordt voorgedragen. De voorwaarde is dat je freelance journalist bent. Dat is best een lastig punt. Er komen ook aanmeldingen binnen van mensen die drie dagen in dienst van een tijdschrift werken en daarnaast freelancen. Mogen die wel of geen lid worden? Sommige leden vinden van niet omdat zij zich dan niet meer vrij voelen. Natuurlijk moet iedereen zich veilig voelen, aan de andere kant kun je je afvragen hoe veilig je kunt zijn in een groep van meer dan 500 leden. Je moet, vind ik, altijd oppassen met je posts en niet alles met naam en toenaam noemen.”
Wat kun je zeggen over de leden? Jullie noemen je een groep voor freelance schrijvend journalisten
“Veel leden werken voor publieksbladen en dan vooral voor damesbladen. Dat is ook wel logisch omdat het netwerk uit die hoek is ontstaan. Inmiddels zijn daar ook dagblad- en wetenschapsjournalisten bijgekomen en daar blijken dan ook weer eigen clubjes bij te horen. Van mij mag het best breed zijn. Ik heb geen moeite met bijvoorbeeld televisiejournalisten. We zijn journalisten en verhalenvertellers. Het medium maakt niet zoveel uit, het zoekproces blijft hetzelfde. Maar de meningen hierover zijn verdeeld. En je moet je doelgroep natuurlijk wel in de gaten blijven houden. Op een bepaald moment kregen we ook veel aanmeldingen uit de PR-hoek.”
Zijn zowel ervaren als beginnende freelancers actief binnen het netwerk?
“Er is een vaste groep van ervaren freelancers die al jaren meedraaien in het vak, veel werk hebben en heel actief zijn op Facebook. Van de jonge journalisten merk je dat ze veel moeite hebben om ergens binnen te komen. Uitgeverijen zijn een soort vestingen die niet genomen kunnen worden. Het netwerk kan dan een uitkomst zijn. En iedereen is hulpvaardig. Je merkt dat met name oudere, ervaren journalisten heel gul zijn in het delen van contacten en kennis. Zo moet het ook zijn, vind ik.”
Wat zijn de belangrijkste gespreksonderwerpen?
“Het zoeken van cases en deskundigen, waarover soms felle discussies kunnen ontstaan omdat sommige mensen vinden dat je zelf speurwerk moet doen en niet in de eigen groep moet zoeken. Verder vaak over arbeidsongeschiktheidsverzekeringen, het Broodfonds, en tarieven. Dan moet je denken aan vragen zoals: is dit tarief bij dat verhaal normaal, wat is het gangbare tarief bij een eindredactieklus, of declareren jullie treinkaartjes. Elke dag zijn er nieuwe onderwerpen. Blijkbaar voorziet het netwerk in een behoefte.”
Heb je al uitbreidingsplannen?
“We hebben geen concrete plannen, maar af en toe word ik er wel op gewezen dat dit wel groot begint te worden. Het is aan de zijlijn begonnen en dan gebeurt er dit. Eigenlijk is het wel een club waar je meer mee kunt doen. Maar ik heb net een boek geschreven en eerlijk gezegd heb ik nog geen tijd gehad om hier goed over na te denken.”
Op 27 november geef je een workshop over Freelance Journalisten Netwerk. De kans is groot dat zich weer veel nieuwe leden melden.
“Leuk! Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.”
Suzanne Rethans is freelance journalist. Deze maand verschijnt bij uitgeverij Podium haar boek Durf te vragen, handboek voor pubers