Individuele zelfstandige makers hebben binnen de mediasector een onevenwichtige positie ten opzichte van hun opdrachtgever, waardoor tarieven naar een bodemniveau zakken. Doordat bovendien contractvoorwaarden eenzijdig worden opgelegd, is het aan makers toebehorende auteursrecht een wassen neus. De onderhandelingspositie van freelancers is bovendien ernstig verzwakt door het verbod van de Autoriteit Consument & Markt (voorheen Nederlandse Mededingingsautoriteit) van adviezen of collectieve afspraken over tarieven.
Dit vraagt om maatregelen die ervoor zorgen dat de machtspositie tussen uitgevers en freelancers weer in balans komt. Door in de cao een fatsoenlijke bodem te leggen met uurtarieven voor beginnende, ervaren en zeer ervaren journalisten creëren betrokken partijen een ‘gelijk speelveld’ tussen alle werkenden, ongeacht de contractvorm. Dus geen stukloon (het woordtarief), maar een goed uurtarief moet de norm worden. Er moet bovendien meer ruimte komen om zelfstandigen binnen de media een uitzonderingspositie te verschaffen binnen het mededingingsrecht, zodat deze onder meer tariefadviezen en collectieve afspraken in cao-verband sterk kan staan. Ook moet het auteurscontractenrecht op de werkelijkheid worden getoetst.
Voor de publieke omroepen is het belangrijk dat goed werkgeverschap/opdrachtgeverschap onderdeel wordt van de prestatie-overeenkomst vanuit het ministerie van OCW met de publieke omroep. En dat er controleerbare afspraken komen om dit te borgen op NPO-niveau. Maak een heldere budgetafspraak in de mediawet, zodat makers niet langer tussen wal en schip vallen.
