JA en NEE. Deze zaak lijkt op een kwestie die laatst door het Hof Arnhem-Leeuwarden is beslist: Cozzmoss tegen MergenMetz. MergenMetz had via een hyperlink op zijn website zeven krantenartikelen van de Volkskrant en Trouw als pdf op de eigen server opgeslagen. Cozzmoss die namens de Volkskrant en Trouw optrad bij de rechter stelde dat het gebruikelijke tarief € 0,36 resp. € 0,37 per woord was als MergenMetz toestemming voor publicatie aan de kranten had gevraagd en vroeg daarom een schadevergoeding van ruim € 2000. MergenMetz stelde echter dat zij dat tarief als kleine partij nooit zouden hebben betaald en dat zij de artikelen dan niet zou hebben opgenomen in het eigen systeem, maar zou hebben volstaan met hyperlinks naar de sites van de kranten. Het Hof ging hier in mee en bepaalde dat de door MergenMetz voorgestelde schadevergoeding, gebaseerd op de door de Volkskrant en Trouw gemiste advertentie-inkomsten, in dit geval passend was voor het bepalen van de omvang van de schadevergoeding. De gemiste inkomsten werden op basis van het aantal views gesteld op € 139,30.
Eind december diende een enigszins vergelijkbare zaak voor de Rechtbank Rotterdam. De rechter overwoog dat voor de berekening van de schade een vergelijking moest worden gemaakt tussen de positie waarin de fotograaf nu verkeert en de situatie waarin hij zou verkeren zonder dat zijn auteursrecht was geschonden. De rechter achtte het aannemelijk dat degene die het auteursrecht van de fotograaf had geschonden – een stichting die volledig draait op vrijwilligers – niet voor de foto’s zou hebben betaald. In plaats van de gevorderde schadevergoeding van € 12.000 kreeg de fotograaf niets en werd tot overmaat van ramp als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de proceskosten van de stichting (€ 2254,23).
Of met deze uitspraken een nieuwe lijn is ingezet moet nog worden bezien, maar het kan zijn dat de licentievergoeding als maatstaf voor de schadevergoeding bij auteursrechtschending niet altijd passend wordt gevonden door de rechter.
