Rowan Blijd (28), programmamaker bij KRO-NCRV, maakt onder andere het jongeren YouTube-programma Yo Mo! In mei 2018 was ze een van de panelleden bij de zomerborrel van Vers in de Pers, met als thema diversiteit.
(tekst: Misha Melita, foto: Truus van Gog)
Zomerborrel
‘Ik vond het een fijne avond. Het was ook een veilige avond, denk ik, voor iedereen om zijn verhaal te doen. Van tevoren was ik wel huiverig om deel te nemen, want ik ben al vaak bij avonden rond dit thema geweest en je verzandt snel in dezelfde discussies en welles-nietes spelletjes. Daar had ik geen zin in. Dat gebeurde aan het eind van deze avond ook, het werd een soort slachtofferschapwedstrijd. “Ja, maar ik heb het toch ook zwaar?” Dat soort discussies leidt af van waar het nú om moet gaan: daadwerkelijk aan de slag gaan met oplossingen.’
NVJ
‘Paneldiscussies over diversiteit hebben we, ik althans, nu wel vaak genoeg meegemaakt. Het is sinds gisteren tijd om concreet iets te gaan doen. De NVJ organiseert vaker workshops, ze zouden bijvoorbeeld een unconscious bias training kunnen aanbieden aan journalisten. Zodat journalisten die nu al op de werkvloer rondlopen zich bewust worden van hun positie en hun vooroordelen. Dat zou tof zijn.’
Yo Mo!
‘De programmamakers van Yo Mo! hebben verschillende achtergronden en we nemen die bagage mee. We léven diversiteit, het is niet een hokje dat we afvinken. Het zit in ons DNA. We zijn nog veel aan het uitvinden en ontdekken, ook omdat we nieuwe media introduceren bij een traditioneel instituut, de KRO-NCRV. Vorige week kregen we te horen dat we in ieder geval nog een half jaar verder kunnen gaan met content maken. Dus dat is top. We gaan voorlopig door met het doorbreken van taboes op een luchtige en ludieke manier.’
Journalist
‘Ik noem mezelf nooit journalist. Ik weet niet waarom niet. In 2012 begon ik met bloggen omdat ik mezelf niet zag in de wereld die me zo aantrok: de mediawereld. Ik ga het gewoon zelf doen, dacht ik toen. Diezelfde houding heb ik ook ten opzichte van de traditionelere media. Het is een intrinsieke motivatie. Let’s do it. Er is een gebrek aan diverse perspectieven, en ik kan zelf ook een ander perspectief bieden.’