#WijzijndeNVJ. Van starters tot jubilarissen, van actieve bestuursleden tot mensen die de NVJ een warm hart toedragen. Elk lid telt! Wie zijn ze? Wat doen ze en waarom zijn ze lid van de NVJ? In deze aflevering Mijntje Klipp.
Wie: Mijntje Klipp (57)
Lid sinds: 1996
NVJ in één woord: steun
Meest trots op: ‘Ik ben niet zo snel trots op verhalen die ik heb gemaakt, maar als ik iets moet noemen: het interview met oud-Douwe Egberts-topman Cor Boonstra. Hij stapte toen over naar Philips en was onbereikbaar op de Bahama’s. Ik heb net zo lang rondgebeld tot ik hem te pakken had. Ik las het laatst terug en dacht: dat heb je niet gek gedaan.’
Inspirator: ‘We lazen thuis het Eindhovens Dagblad en op de beroepenmarkt op mijn middelbare school in Geldrop vertelde ED-columnist Ruud Groen over zijn beroep. Hoe hij sprak over zijn dagelijkse werkleven, het observeren, het met pen en blocnote eropuit gaan, dat sprak mij enorm aan. Ik heb andere banen buiten de journalistiek gehad, maar dit vak blijft het leukste.’
Mijntje Klipp kwam in 1993 terecht bij Het Parool. Haar neef was bevriend met toenmalig hoofdredacteur Sytze van der Zee en zei dat ze eens met hem contact moest opnemen. Tijdens een stage mocht ze bewijzen wat ze kon. Dertig jaar later werkt ze er nog steeds met plezier. Klipp begon als verslaggever en is tegenwoordig coördinator en eindredacteur van de doordeweekse PS-bijlage.
‘Het is een duobaan waar Heleen Beaart en ik voor zijn gevraagd. We wisselen de functie af, de afgelopen vijf maanden heb ik de coördinatie gedaan en morgen begin ik weer met de eindredactie. Ook erg leuk. Je krijgt een verhaal aangeleverd en het moet ingekort, of de opbouw moet anders. Je bent toch zo journalistiek bezig dat je jezelf in dat stuk kan leggen. Ik ben een eindredacteur met een verslaggevershart.’
Mis je de verslaggeverij niet?
‘Haha, dat wordt me geregeld gevraagd. Qua nieuws zou ik het ook best willen, maar wat ik nu doe bevalt erg goed, juist ook omdat Heleen en ik afwisselen. Dat houdt het fris en vers.’
Je bent al bijna dertig jaar lid van de NVJ. Waarom werd je in 1996 lid?
‘Dat had destijds een praktische reden. We zaten toen tegen een reorganisatie aan en ik dacht: o jee, ik moet snel lid worden van de vakbond, daar kan ik profijt van hebben. Door de jaren heen ben ik eerlijk gezegd alleen maar blij dat ik lid ben. De NVJ voelt als een steun in de rug, bijvoorbeeld bij cao-onderhandelingen.’
Begin dit jaar stond in het teken van koopkrachtcompensatie en de cao-onderhandeling. Jij was actief in het actiecomité. Hoe heb jij deze periode beleefd?
‘Ik vond het een heftige periode. DPG Media is een hartstikke mooi bedrijf en er wordt veel verdiend, maar dat komt niet allemaal op de juiste plek terecht – ik voelde vanuit mijn vezels dat ik daarvoor wilde strijden. Ik vind dat we recht hebben op inflatiecompensatie.’
En als het moet zijn we zo weer georganiseerd, dat is natuurlijk ook winst voor de toekomst
De actiebereidheid en solidariteit was ongekend groot.
‘Ja, het was heel mooi om te zien hoe iedereen zich aansloot bij de acties. Normaal is er een gezonde concurrentie met andere titels, maar het werd nu één groot geheel. Volkskrant-columnist Peter de Waard die bij ons op de redactie kwam uitleggen waarom hij onze eisen terecht vond, echt mooi. Maar ook de solidariteit tussen vast en freelance. We kunnen niet zonder freelancers, daar moet DPG zich heel erg bewust van zijn. Het is daarom heel belangrijk dat freelancers net zo gewaardeerd worden als vaste medewerkers.’
Denk je dat dat bewustzijn is toegenomen bij de top van DPG?
‘Ja, dat denk ik wel. Het beginbod waarmee ze kwamen dat tegelijkertijd eindbod was, sloeg natuurlijk nergens op. We hebben ons daartegen verzet en de solidariteit was zo groot, je merkte dat dat bij hen onrust teweegbracht, dat ze dit niet zomaar konden laten passeren. Dat is winst. En als het moet zijn we zo weer georganiseerd, dat is natuurlijk ook winst voor de toekomst.’
Ben je tevreden over de afspraken die de NVJ met DPG en Mediahuis heeft gemaakt?
‘Het is fijn dat we er wat bij hebben gekregen, al vond ik dat het erg lang op zich liet wachten. Kijk, ik klaag niet, want ik heb een goed salaris. Ik zit niet in de positie dat ik moeite heb om dingen te betalen. Maar voor de collega’s die wel in zo’n positie zitten, ben ik erg blij.’
Horen, zien, lezen
Televisie: ‘Ik kijk veel: de journaals, actualiteitenprogramma's, sport, detectives, maar ook naar guilty pleasures als Winter vol liefde en huizenprogramma Million Dollar Listing LA en NY. En ik stream veel.’
Podcast: ‘Die van Het Parool: Branie (over Ajax), Misdaadpodcast en Amsterdam Wereldstad. Verder naar Gonzo, journalisten die praten over dat ene verhaal in hun carrière dat hen altijd zal bijblijven. Ook luister ik veel NPO Radio 1.’
Dagblad: ‘Het Parool op papier en online, en de Volkskrant, Algemeen Dagblad, NRC, NOS en NU.nl online.’
Tijdschrift: ‘Villamedia en de magazines van de kranten.’
Journalist: ‘Van Theo de Jong, mijn chef bij de Goudsche Courant, heb ik opgestoken dat je overal op af kunt gaan en iedereen kunt aanspreken. Dat kwam ook doordat we daar alles mochten doen; van 50-jarige huwelijken tot het gifschandaal in Lekkerkerk. Maar ik noem ook mijn chefs Albert de Lange en Frenk der Nederlanden bij Het Parool. Albert vanwege zijn nieuwsdrive, Frenk vanwege zijn hang naar de menselijke verhalen. Qua interviewer: Coen Verbraak, omdat hij alles vraagt.’
Muziek: ‘Ik houd van veel muzieksoorten, van soul en reggae het meest. Maar ook van Nederlandse smartlappen à la André Hazes senior, mellow house, disco, loungemuziek, oude blues. Qua artiesten onder meer: Bob Marley, George Michael, Prince, Bruno Mars, Mary J. Blige, Paolo Nutini, Robert Johnson.’
Foto: Dingena Mol