Eva Smal is financieel redacteur banken en verzekeraars bij NRC en lid van de ondernemingsraad. Eerder werkte ze bij Novum Nieuws.
Medezeggenschap
‘Op de middelbare school zat ik al in de leerlingenraad. Ik heb het altijd interessant gevonden om verder te denken dan alleen maar mijn eigen belang. Bovendien leer je veel van de processen die gebeuren, terwijl je anders alleen met je eigen werkzaamheden bezig bent.’
Novum Nieuws
‘Bij Novum hebben we het initiatief genomen om een personeelsvertegenwoordiging op te richten. Een van de eerste onderwerpen was het opheffen van Novum. Dat was een bijzonder zware periode waarin we een advies moesten geven. Ik was heel erg blij dat de NVJ namens ons de onderhandelingen deed. Wat vaststond was dat het persbureau geen goede werkgever was; we hadden geen pensioen en een minimumsalaris. Maar de ontslagvergoeding was ruim.’
OR-lid NRC
‘Als journalist ben je veel in je eentje bezig. Los van de OR vind ik het gewoon interessant om te weten hoe het in de rest van het bedrijf er aan toegaat en hoe bepaalde keuzes worden gemaakt.’
Belangen zzp’ers
‘Net als in veel andere bedrijven was freelance geen onderwerp voor de OR. Daar ben ik het nooit meer eens geweest. De OR gaat immers over bedrijfsvoering en niet over mensen met een vast contract. Dat is nu gelukkig bij iedereen wel geland, ook bij de directie en hoofdredactie. De freelancers zelf zijn nu ook georganiseerd en weten de kanalen te vinden.’
Werkcode financiële sector
‘Hierin doen vakbonden, vier verzekeraars en een bank elkaar een aantal beloftes over één arbeidsmarkt voor alle werkenden. Mensen die hetzelfde werk doen kunnen rekenen op gelijke beloning en behandeling, ongeacht het soort contract. Ik vond het interessant om hier als journalist mee bezig te zijn maar ook als OR-lid. Ik denk dat het voor alle sectoren als voorbeeld kan dienen. Ik hoop heel erg dat als de NVJ aanklopt bij verschillende mediabedrijven er eentje op staat die dit heel belangrijk vindt. Het zou fijn zijn als NRC hier een leidende rol in zou kunnen spelen.’
Tekst Connie Wiering